#yaşam

Bir şey ki hava gibi, ekmek gibi, su gibi, Lâzım insana, lâzım onsuz yaşanılmıyor. Ana baba gibi, dost gibi, yavuklu gibi, Kalp titremeden göz yaşarmadan anılmıyor.

Sen her defasında biraz daha eksilerek yola devam edersin, ölüm de hükmünü sürdürmeye devam eder.

Sonu mutluluğa varan bir yol yoktur: Yol mutluluğun kendisidir.

Derin düşünen bilge kişinin tek bir günlük yaşamı, bilgisiz ve kontrolsüz kişinin bütün bir yaşamından daha değerlidir.

Yaşamı seviyorsanız, zamanınızı boşa harcamayın. Çünkü yaşamın özü, zamandır.

Gerçek yaşam başkaları için yaşamaktır.

Hayatınız altından daha değerli.

Ölümü düşünmek ne kadar tehlikesiz de olsa, ölümü hiç düşünmeden ona katlanmak daha kolaydır.

Gökyüzüne çöken gökkuşağı gibi, gökyüzündeki yıldızlar gibi yaşam asla küçük bir şey olarak hissedilmemeli.

Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.

Sonsuza dek yaşamak istiyoruz ve buna yaklaşıyoruz.

Erkeğin rahmi olsaydı Doğurabilseydi Bu dünya çok daha Mutlu bir dünya olurdu; Savaş falan olmazdı. Kadın doğurduğu için yaşamın, Kıymetini biliyor. Erkek yaşamın değerini bilmiyor Öldürmeyi kahramanlık sanıyor!

Hep bir başka şeyi öğrenerek başka bir şeyi denemek ve tam olarak öğrenemeden ölüp gitmek. İşte bu yolculuğun büyüsünü seviyorum ben.

Türkiye’de akla gelebilecek her şey geliyor başınıza. Ama bütün bunlara rağmen umudumuzu yitirmiyoruz.

Varlığına alıştığım bir nesneden kopmak güç gelebilir. Yaşamak, pek çok şeyden kopmasını öğrenmektir de.

Bugün, mevcut olan her şeydir; şimdi senin var olduğun, her zaman var olacağın yegâne zamandır. Yaşamak istersen ya şimdi olacaktır ya da asla olmayacaktır.

Aşktan korkmak, yaşamdan korkmak demektir ve yaşamdan korkanlar şimdiden üç kez ölmüşlerdir.

Ben de bir bilge olmak isterdim. Yazıyor eski kitaplar bilgelik nedir: dünya kavgalarına uzak durmak ve o kısa zamanı korkusuz geçirmek şiddete başvurmadan hem kötülüğe iyilikle karşılık vermek düşlerini gerçekleştirmek değil, unutmak bilgelik olarak kabul ediliyor. Tüm bunları yapamıyorum: gerçekten karanlık bir çağdır yaşadığım!

Nasıl yaşar insan? Çiğneyerek, ezerek, Öbür insanları yiyerek! Yalnız böyle yaşayabilir insan İyice unutabilmek için insan Olduğunu.

Mizahın oImadığı bir üIkede yaşamak kötüdür. Fakat çok daha kötü oIan, mizahsız yaşayamayacağın bir üIkede yaşamaktır.

Barış, insandan yana oIan tüm çabaIarın, tüm üretimin, yasama sanatını da içermek üzere tüm sanatIarın temeIidir.

Her insan kendi adasında yaşar.

Tek ciddi girişim yaşamaktır.

Yaşamımız yaşadıklarımızla değil, beklentilerimizle şekillenir.