#mutsuzluk

Mutsuz ebeveynler size ömür boyu sürecek bir ders veriyor.

Bir gün havuzda oturduğumu hatırlıyorum ve birden gözyaşları yanağımdan aşağı akıyordu. Neden bu kadar mutsuzdum? Başardım. Güvenliğim vardı. Fakat yeterli değildi. İçeride patlıyordum.

Mutsuzluklar da sonsuz değildir. Bir bakıma mutluluğa benzerler, geçip giderler, daha doğrusu biçim değiştirirler.

Mutsuzken başkalarının mutsuzluğunu daha güçlü hissederiz; duygular parçalanmaz, yoğunlaşır.

Yapayalnız bir insan, o kadar kolay gülemez.

Kadınların bizi mutlu etmek için bir tek usulleri vardır, oysa bizi mutsuz etmenin bin türlü yolunu bilirler.

Mutluluğun tek bir türü vardır, ama mutsuzluk, bin bir şekilde ve büyüklükte gelebilir. Tolstoy'un dediği gibi: Mutluluk masal, mutsuzluk ise öyküdür.

Mutsuz bir yaşamı genel olarak kutlu kılmak mümkün müdür?

İnsanın içindeki yaşam sevinci uçup gittikten sonra geriye kalan, yaşamanın soğuk kurgusudur.

Mutsuzluğun nedeni başarısızlıktan gelmemeliydi, hele hayal kırıklığı asla gözyaşlarının nedeni olmamalıydı...Neden insanlar bir türlü anlayamıyorlar hayattan hiçbir şey beklememeleri gerektiğini, diye düşündüm.Neden binlerce kitap, film, şarkı, şiir umudu tek hayat kaynağı olarak göstermiş, diye düşündüm...Hiçbir zaman ümit etmedim.Umutla tanışmadım.Eğer mutsuzluk, istediğini bulamamaktan, hayalini gerçekleştirememekten kaynaklanıyorsa sıradanlaşır.Sadece adı kalır.Güler geçerim sınavlarında başarılı olamadıkları için ağlayan gençlere, sevdikleri terk ettiği için intihar eden kadınlara.Kolay mı bu kadar tanımak mutsuzluğu hayatın karanlığında?En anlaşıldığı noktada başlar bilinmezliği hikâyenin.Kolay mı hayat, daha zengin olamadağı için bir adamın ağlayacağı kadar?

Çok mutsuz sonların birinci şartı çok mutlu başlangıçlardır.

Hayalini kurduğum huzurdan kilometrelerce uzaktayım.

Ne olursa olsun mutlu değildi, hiçbir zaman mutlu olmamıştı. Hayatın bu yetersizliği, dayandığı şeylerin hemen bozulup çürümesi nereden geliyordu? Ama, bir yerlerde kuvvetli ve güzel bir insan, hem coşkunluk, hem de incelikle dolu kıymetli bir varlık, bir melek kılığı altında bir şair kalbi, gökyüzüne şairane düğün destanları söyleyen tunç telli bir rebap bulunsaydı, onunla tesadüfen niçin karşılaşmamalıydı? Ah, ne imkansızlık! Zaten hiçbir şey böyle bir araştırmaya değmezdi; her şey yalan söylüyordu, her gülümsemenin altında sıkıntıdan bir esneme vardı. Her sevinç bir lanet, her zevk bir iğrenme gizliyordu ve en iyi öpücükler, dudaklarda gerçekleşmesi imkansız daha yüksek bir şehvet özlemi bırakıyordu.

İnsan olmak, mutsuz olana şefkat göstermektir.

Sevdiğinin bir başkasıyla mutlu olduğunu görmekten daha acı bir şey varsa, O da sevdiğinin seninle mutsuz olduğunu görmektir.

Anneni, babanı, öğretmenini, din adamını veya televizyonda kendi işini nasıl göreceğini söyleyen adamın birini dinleyip de hayatında mutsuz olduysan, bunu haketmişsin demektir.

Üşüyorum ve yapayalnızım. Bir hapishane hücresinde bu kadar mutsuz olunur ancak.

Mutsuzluğun tesellisi, onu belli etmekten alınan zevktir.

İnsanların mutlulukları ya da mutsuzlukları, kaderin olduğu kadar da karakterlerinin eseridir.

Mutsuzluğunun farkında olmayan bunca insanın mutluluğu beni ürpertiyor.

Bedbahtlar ölümü düşünmeye vakit bulanlardır.

Mutlu olabilmek için bir sürü faktörün bir araya gelmesi gerekir. Mutsuzluk için tek bir neden yeter.

Fransızlarla görüşe görüşe insan nazik bir şekilde mutsuz olmayı öğrenir.

Her zaman kolay kolay itiraf edemesek de bunu kendi kendimize, hep öteleri düşleyen, öte yer ararken en yakınlarındakileri mutsuz eden bizler... ben...