Ya her şeyim ya hiçim,
Sorma dünyam ne biçim,
Bir kördüğüm ki içim,
Çözdükçe dolaşıyor.

Bir şiir, sadece bir şiir olarak kalmaz. Aynı zamanda bir duygu, bir anı, bir insanın hayatıdır.

İçin içine sığmadığında, taştığında sen senden bariz, hayat durur kalbinle beraber.

Aşkı, şiiri ve kavgayı bilmeyen insandan hayır gelmez!

Hiçbir yapay katkı içermeyen, sadece şarkılarla inşa edilmiş bir yol bu. Duyarsızlık cehennemini reddedenlerin kendi cennetlerine kanatlandığı kalabalık bir yol var şimdi. Hiçbir yapay katkı içermeyen, sadece şarkılarla inşa edilmiş bir yol bu. Düşüncenin sınırsızlığınca, yolcusunu her defasında derinlerdeki başka başka uzak ülkelere götüren şarkılar.

Bazı şeyleri sana yazdığımı düşünüyorsan, yanılıyorsun. Hepsini sana yazıyorum…

Şiirden önce aşk vardı, şiirden sonra ölüm var.

Öyle uzak ki yerim,
Uzakları aşıyor,
Bütün özlediklerim,
Benden ayrı yaşıyor.

Bir zamanlar yaralanmış gölgeniz Yalnızlığa ısılanmış geliyor.. Şiirlerde şarkılaşmış seslerle Duyularla durulanmış geliyor.. Her uykumdan uyanıyor gölgeniz, Gözlerime uzanıyor gölgeniz, Karanlıkta ışıklaşmış renklerle Özlrmime boyanıyor gölgeniz.

Sırf insanlar intihar etmesin diye çöpe attığım bestelerim var.

Şiirdeki aşkla hayattaki aşk ne kadar birbirine benzemiyormuş.

Doğduğumda beni vurmalıydılar, şimdi bu kasırganın içinde takıldım.

Hakiki şiir daha anlaşılmadan iletilir.

Yaşamım içimdeki ham duyguları sıralanmış sözcüklere, işlenmiş düşüncelere döndürmekle geçti.

Tutku hayattan daha güçlüdür.

Ölümün karşısında, ne yapsak, muvaffak olmuş bir aktörden farkımız olmayacak!

İçin içine sığmadığında, taştığında sen senden bariz, hayat durur kalbinle beraber.

Şiir, dilin sınırlarını aşarak insanların kalbine dokunur.

Şiir, hayatın büyüklüğüne, güzelliğine ve mucizesine dair bir ses kaydıdır.

Hayatın gerçekten basit olduğuna inanıyorum. İşleri karmaşık hale getiren diğer tüm insanlar.