Böyle gelmiş, böyle gitmez, ettiğiniz yeter artık... Bu dünya zalime kalmaz, çektiğimiz yeter artık... Doğarken başkaydı yerim, Şimdi halkla beraberim, Bu düzene son verelim, YETER ARTIK, YETER ARTIK...

Zalimin zulmü mazlumun sabrını, mazlumun sabrı zalimin zulmünü çoğaltır.

Ben bir eşkıyayım ve kafa tutan mazlumlar hakkında rap yapıyorum.

Hukukun ezdiği insanların iktidardan başka umudu yoktur. Kanunlar onların düşmanıysa, kanunların düşmanı olurlar.

Bir gün fakirler, zenginler dışında yemekten başka hiçbir şey kalmayacak.

Adaletsizliğe karşı beslenen öfke orman yangını gibidir, jenerasyonlar değişse de herkese sirayet eder.

Zulm ile abat olunmaz. Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste.

Pir Sultan Abdal’ım ey Hızır Paşa
Gör ki neler gelir sağ olan başa
Hasret koydu bizi kavim kardaşa
Kâtip ahvalimi Şah'a böyle yaz.

Ne mümkün zulm ile bidad ile imha-i hürriyet.

Dediler ki, ya zulmü ya mazlumluğu beğen, Cinayet sizde kalsın.

Her şeyden bol bol varken niye açım? Her yerde bunca akıl varken niye aptal ve cahilim ben? Zengin- yoksul ayrımı yapmaksızın tüm insanları seven, koruyan Tanrı hani nerede? Evet, soruyor, soruyor ve sürdürdüğü hayata başkaldırıyor.

Hükümetin zulmüne karşı tek güvencenin, adaletsizliğin uygulanmasına karşı zorla direnmekte olduğu açıktır; çünkü haksızlığa karşı zorla direnilmedikçe adaletsizlik kesinlikle uygulanacaktır.

Burada, vahşi haksızlıklar karşısında kalbi paramparça olan biri yatıyor... (Mezartaşından)

Düzen, kölelik ve zulüm anlamına geldiğinde, düzensizlik adaletin ve özgürlüğün başlangıcıdır.

Ey oğlum! Allah’tan başka yardımcısı olmayan kimseye zulmetmekten sakın.

Kötü iktidarı çökertmek güzeldir.

Adaletsiz bir ülke mezbahadan başka bir şey değildir.

Dünya boşunalığa gebe kalmış ve zulmü doğurmuştur.

Çocukların ve azizlerin zalimce öldürüldükleri bu dünyada, tanrılar da böyle hissetmezler miydi?

En kötü isyanları, geç kalan karınlar doğurur.