Mutluluk bir yolculuktur, istikamet değil.

Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi.

Katlanılabilir yaşamın iki temel öğesi günışığı ve hindistancevizi sütü.

Yaşamın tadını çıkarın, canını değil!

Dünyadaki en büyük mutluluk, bu dünyanın şahidi olmaktı. Yaşanılanlar, görülenler ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun, macera insanoğlu için büyük bir nimetti. Çünkü dünyadaki en büyük mutluluk, bu dünyanın şahidi olmaktı.

Olmuyordu. Huzurunu yaşadığı günde bulamayan insana kurtuluş yoktu.

Acaba, doğduğu günden beri, bir defa olsun, hiçbir şeye güldü mü?

Sakin bir hayatın sunduğu ne tatlı bir zevk.

Mutluluk işin içindedir.

Cennet (var) olduğum yerdir.

Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin belki de gülmeden ölürsünüz.

Yaşamın, teknolojinin, bilimin vesaire belirlediği düzen ve akış yerine; doğanın ve kendi belirlediğin akışı ve düzeni belirle. O zaman yaşamdan zevk alacaksın, dene de gör.

Zor zamanlar geçiriyorsanız, sevdiklerinizi kaybetmekten dolayı acı çekiyor ya da gelecekten korkuyorsanız, hayatın sadece şimdiki zamandan mevcut olduğunu aklınızdan çıkarmayın, tüm düşünce ve hatıralarınızı şimdiki zamana yöneltin. Böyle yaptığınız takdirde, geçmişe ait tüm acılarınız, geleceğe dair tüm endişeleriniz yok olur gider, mutluluğu ve özgürlüğü duyumsarsınız.

Dünyada kaygısız, huzurla, sevinçle yaşamaktan daha büyük zenginlik olabilir mi?

Son gününü görmeden, hiç kimseye mutluluğa ermiş demeyin.

Bilerek yaşarsan, hiçbir şeyden öyle fazla tat alamazsın.

Düşünmekte tatlı bir yaşam yoktur.

Mutluluk, herkes gibi yaşarken kimse gibi olmamaktır.

Mutlu bir yaşam, kendi doğasıyla uyum içinde olan bir yaşamdır…

Her şeyden evvel hiçbir insan mutlu değildir; bütün hayatı boyunca hayali bir mutluluk peşinde koşup durur, onu nadiren ele geçirir ve ele geçirse bile, geçirmesiyle birlikte bir yanılsamadan, bir düş kırıklığından başka bir şey kalmayacaktır geride; ve kural olarak sonunda bütün umutları suya düşecek ve limana bir enkaz halinde girecektir.