Esas olan, sabır göstermek. Umudu yitirmeden, düğüm olmuş iplerin tek tek çözülmesi gerek. Karanlıkta kalınca, sabırla, gözlerin karanlığa alışmasını beklemek yeter.

Gece en karanlık ve ebedi göründüğü zaman gün ışığı en yakındır. Her gecenin bir sabahı vardır.

Geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz.

Gün ola devran döne. Umut yetişe.

Sana içimi döksem beraber toplar mıyız?

Ben çakıl taşıyım küçük, Ben kaldırım taşıyım yorgun, Ben sabır taşıyım pare pare... Ve ben ah mezar taşıyım, Ne çare!

Anadolu; Güneşin doğduğu ülke demektir. Güneş batmış, karanlık çökmüşse, bekle. Yeniden ışıl ışıl doğacak, karanlığı, yarasaları kovacaktır.

Her karanlığının ardından yeni bir gün ışıldar.

Neden halâ gelmedi, yoksa Saati mi şaşırdı hıyar? Gerçi hiç saati olmadı ama.. En azından birine sorar.

Naim Efendi, ölü konağın yalnızlık nöbetinde bütün umutlarını, bağlarını, değerlerini yitirmiş sonsuz bir yorgunluktadır.

Bizim için başka umut kalmadı.

Çok büyük zorluklarla karşılaşsanda karamsarlığa kapılma,sonunda her şey iyiye dönecektir. Ayrıca işin başında hiç kimse tam istediğini yapamaz.

Gecenin en karanlık anı şafak sökmeden az öncedir...

Sabır... Üstünde kara bulutlar olan bir grilikti sabır. Umuduysa sarıya boyuyordum; tıpkı sabahları birkaç saat görebildiğimiz güneş gibi. Hemen gökte yükselip evin ardından gözden kayboluyor ve sonsuz bir maviliği seyretmek zorunda bırakıyordu bizi.

Yüce Allah’ın bir şeyi ertelemesi onu bir daha gerçekleştirmeyeceği anlamına gelmez.

En korkulu anlarında bile ümidini kırma, unutma ki iliklerin en lezzetlisi en sert kemikte bulunur.

Murada ermedim diye düşüne düşüne kalbini yakma, kardeşim. Çünkü her gecenin gündüzü vardır.

Gidişata bakıp üzülme, sabırlı ol; sabır acıdır, fakat meyvesi tatlıdır.

Gerekirse bir iğne ile bin kuyu kazacağız. Ama muhakkak ki suyu gün yüzüne çıkaracağız.

Umudum, çilede nazlı bir bahar!