Varlık temeli olmayan herhangi bir düşünceye saplanmak, böyle düşünmeyenlere de saldırmak: işte yobazlık budur.

Eğitimde felsefeye yer verirsek 20 yıl sonra farklı bir Türkiye olur.

Okullarda felsefe öğretsek 20 yıl sonra farklı bir Türkiye olur.

Biz Türkçeyle felsefe yapıyoruz.

Güzellik üstüne düşünmek bir aydınlanmadır.

Felsefe düşüncenin mikroskobudur.

Düşünüyorsam varım, belki de yokumdur. Ama olabilirim de.

Felsefe yapma, felsefe yapma!

Hiçbir şey düşünceden daha etkili değildir çünkü o bütün evreni dolaşır; hiçbir şey zorunluluktan daha güçlü değildir, çünkü her şey ona teslim olur.

Benim ayinim düşünüp yapmaktır. Benim dinim insan gibi yaşamaktır.

Bir dilin, felsefe yapma sanatına elvermesi için onun yüksek derecelerde kavramlaşmış ve dil bilgisi kurallarının schématique biçimde belirlenmiş olması zorunludur. Böyle olanlar üstün medeniyet dilidirler. Öyleyse yüksek medeniyet seviyesine erişmemiş bir dilde felsefe yapılamaz.

Arzuların engellenmesi düşünceyi doğururken, doyurulması yok eder.

Bence okullarda yapılan en büyük yanlış, çocukları korkuyla motive ederek bir şey öğretmeye çalışmaktır. Not alma korkusu, sınıfta kalma korkusu gibi. Bir konuya ilgi duyarak öğrenmek ile, korku ile bir şeyi öğrenmek arasında nükleer bir patlama ile bir kıvılcım kadar fark vardır.

Bütün düşüncenin en yüksek çatışkısı, düşüncenin, düşünemeyeceği bir şey bulma çabasıdır.

Kendini bulmak istiyorsan, kendin için düşün.

Hiçbir düşünce kutsal değildir. Bütün düşünceler gelişir ve değişir. Eğer gelişmeyen ve değişmeyen bir düşünce varsa, çoktan bitmiş, ömrünü tüketmiştir. Sadece embesiller fikir değiştirmez.

Din, felsefeye karşı daima dişlerini göstermiştir.

Felsefe donup kalmayı sevmez. Paul Valéry'nin sözleri anlamlı : "Sadece istiridyelerle ahmaklar yapışıp kalırlar.'

Hayat berbat bir şeydir. Hayatımı onu düşünerek geçirmeye karar verdim.

Dili bir kelime daha fakir kılmak, bir ulusun düşüncesini bir kavramdan yoksun kılmak demektir.