Ciddi düşünmek için zaman kalmayacak kadar sıkı çalışmanın cazibesinden kaçının.

Yoğun bir hayat boşa harcanmış bir hayattır.

Hayat öyle bir biçimde olmalıydı ki, her anı anlamlı olsun!

Güç ancak ölüleri korur.

O kadar çok tanımı var ki şiirin. Neredeyse herkes için farklı bir anlamı, farklı bir duruşu var. Yine de insanın kalbinden geçenleri, içinden geldiği gibi ortalığa dökmesi diye bir tanım getirebiliriz belki.. Benim içinse şiir, kendimi ifade etme yöntemi. Bir çeşit konuşma. Ya da hatıralara uğrama metodu. Hayatın koridorlarında savrulup giderken , "bir dakika ben de buradayım" diyebilmektir diye düşünüyorum.

Şiirden önce aşk vardı, şiirden sonra ölüm var.

Ben şuna inanırım: Çalışırsanız ve yetilerinizi aktif tutarsanız, ne yapmak istediğinizi de kafanızda hayal edebiliyorsanız hayat her anlamda kendiniz için de, etrafınız için de, tatmin edici olabilmek yolunda kolaylaşabiliyor.

Benim için hayat, nefesi ilk aldığımda değil, ilk tuttuğumda başladı diye düşünüyorum.

Ölümlerimiz, hayatlarımızı aydınlatır.Ölümlerimiz anlamdan yoksunsa hayatlarımız da yoksun demektir.Herkes aradığı ölümü ölür; kendisi için hazırladığı ölümü.

Teori yapmadan çalışalım, hayatı çekilir kılmanın yegane yolu budur.

Ebedi hayatın ne olduğunu bilmem ama, bu dünyadaki hayatımız kötü bir şakadan ibarettir.

Ne de olsa hepimiz ölümden sonraki pişmanlığın bir anlamı olmadığını biliyoruz.

Eğer herhangi bir şeyi denemek için cesaretimiz olmasa hayatımız ne olur?

Eğer birisi gerçekten yaşamak isterse çalışmak ve cesaret etmesi gerek.

Herkes ölür ama herkes gerçekten yaşamaz.

Umut her şeyin iyi sonuçlanacağını hissetmek değildir. Umut, yaşam ve çalışmanın bir anlamı olduğunu hissetmektir.

Aşka harcanmayan zaman, ziyandır.

Diyorum ki kişinin doğum tarihi pek önemli değil aslında, dünyaya gözlerini açmak daha önemli.

Özgürlük denizi göremeyen kılıcın ucundaki ölü böcek gibidir.

Düşünmek denilen hakiki çalışmadan kaçmak için insanoğlunun bulamayacağı hiçbir bahane yoktur.