Bütün hastalıklar esasen yenilen ve içilen şeylerden ileri gelmektedir.

Bugüne kadar bir sürüyü yemişimdir! Artık hayvansal gıdaları ağzıma sürmem.

Bir insanın sağlığını koruması için şu dört hususu dengeli bir şekilde ayarlaması gerekir: çalışma, eğlence, dinlenme ve spor.

Vejetaryenlik, vücut sağlığı ve canlılığı üzerinde olduğu kadar zihin ve zihin faaliyetleri üzerinde de güçlü bir etkiye sahiptir. Diğer canlılara zarar vermeyi sonlandırmadıkça bizler, canavar ruhlularız.

Kanser, Obesite, Diyabet, Arteryoskleroz, Multiple Skleroz, Alzheimer, Romatoid Arthrit ve Osteoporoz gibi kronik hastalıkların tedavisinde, bitkisel beslenme (ve/veya %10'dan az hayvansal protein alımı), tam buğday ve işlenmemiş şeker kullanımı, haftada en az 3 kez 30 dakika güneşe çıkma (D vit) ve nefes-gevşeme egzersizleri, harika sonuçlar vermiştir.

Her bakımdan veganlar, hem vejeteryanlara hem de vejeteryan olmayanlara kıyasla eşit veya daha iyi sağlığa sahip görünüyorlar.

İyi beslenmeye başlamak için asla geç değildir. Kısacası: yeme şeklinizi değiştirin ve sağlığınızı daha iyi hale getirebilirsiniz.

İnek sütü proteini, insanların maruz kaldığı en önemli kimyasal kanserojen olabilir.

İyi bir diyet, hastalığa ve hastalığa karşı sahip olduğumuz en güçlü silahtır.

Gıdadaki her şey sağlık veya hastalık yaratmak için birlikte çalışır.

Elindeyse uykunun miktarını iyi ayarla ki kıymetli sabah saatlerini yatağında miskin miskin harcamayasın. Uykunun miktarı sağlığına ve işine uygun olsun, bedensel sümsük zevklerine değil. Ortalama altı saat, sağlıklı insanların, yedi saat daha az sağlıklı olanların, sekiz saatse genellikle daha güçsüz ve yaşlı olanların uyku ihtiyacını karşılar.

Ey insanlar, günahkar besinlerle bedenlerinizin kutsallığını kirletmeye bir son verin. Ekinlerimiz var, dallarda bütün ağırlıklarıyla sarkan elmalarımız, bağlarda olgun üzümlerimiz var.

Genel ilkeler adına, sığırı gıda sağlayan bir araç olarak yetiştirmek sakıncalıdır. Kesinlikle sebze yetiştirmek buna tercih edilmelidir ve bu nedenle de vejetaryenliğin, kurulu olan barbar alışkanlık sisteminden övgüye değer bir ayrılış olduğunu düşünüyorum. Bitkisel gıdayla geçinebileceğimiz ve hatta bu yolda çalışmalarımızı avantaja dönüştürebileceğimiz, yalnızca bir teori değil, müspet bir gerçektir. Birçok ırk, neredeyse yalnızca sebzelerden gelen üstün fizik ve güce dayanarak yaşar. Örneğin, yulaf ezmesi gibi bazı bitki besinlerinin, etten hem daha ekonomik hem de mekanik ve zihinsel performans konusunda etten daha üstün olduğuna şüphe yoktur. Dahası, bu tür gıda, sindirim organlarımızı kesinlikle daha az vergilendirir ve bu gıda miktarı bizi daha mutlu ve girişken yapar. Bu gerçekler ışığında, her çaba, ahlakımıza aykırı bir şekilde hayvanların nedensiz yere vahşice katledilmesini durdurmaya yönelik olmalıdır.

İnsanlar sigara içiyor ve neden kanser olduklarına şaşıyor. İnsanlar yaşamları boyunca kızgın yaşıyor ve neden kalp krizi geçirdiğine şaşıyor. İnsanlar acımasızca ve büyük stres altında başkalarıyla rekabete girişiyor ve neden felç geçirdiğine şaşıyor. Açıkça görülmeyen bir şey de, çoğu insan kendisini öldürecek kadar endişeyle yaşıyor.

İnsanlar hayvanları yiyor, aşırı yağ tüketiyor ve neden damarlarının tıkandığına şaşıyor.

Et endüstrisi bu yüzyılın bütün savaşlarının, doğal felaketlerinin ve trafik kazalarının sebep olduğu ölümlerden daha çok sayıda Amerikalının ölümüne neden olmuştur.

Gerekli dediğimiz şey, baskın kültürü sürdürmek için gerekli olan şeylerdir. Bugün hayvan ürünlerinin dahil olmadığı bir beslenme biçimi besinsel anlamda sağlıklı, hatta karnistik beslenme biçiminden daha sağlıklı, bu konuda kanıt çok. Ekonomik ve coğrafi anlamda yediğimizi seçebilecek durumda olanlarımız için hayvan eti yemek ancak karnistik statükoyu sürdürmek için gereklidir.

Sağlığını korumanın tek yolu istemediğini yemek, sevmediğini içmek yapmak istemediğini yapmaktır.

Vitamin ve diğer besin maddelerinin uygun alımları ile ve gençlik veya orta yaştan birkaç başka sağlıklı uygulamayı izleyerek, hayatınızı ve yıllarca esenliğinizi yirmi beş veya hatta otuz beş yıl uzatabilirsin.

Her hastalık bir organik iz mineral eksikliğine kadar izlenebilir.