Yalnızca akıllılar, fikir sahibidirler. Geri kalanlar, fikirlerinin tutsağıdır.

İnsan başıyla fare kafasını birbirinden ayıran tek hassa, fikir öfkesidir.

Zihin genelde kişiliğin atılmış, kullanılmadığından ötürü küflenmiş, durur. Dışarıdan hazır alıp üstünde hiç kafa yormadığı, kendi akıl makinesinin üretmediği formüllerle yaşar.

Fikirler, aklın bir ağacındaki dilediğiniz zaman koparabileceğiniz olgun yemişler gibi sarkmaz.

Aklım, kendine mezar kazabileceğin kadar derin.

Mezara giden fikrin kimseye faydası yok!

Şeriât hükümleri (ve özellikle Kur'an ayetleri) arasındaki çelişkilerin yarattığı en sakıncalı sonuç, insan beyninin körlenmesi, düşünme gücünün yitirilmesi ve bu nedenle kişinin fikren gelişemez, akılcı yönde iş göremez durumlara sürüklenmesi şeklinde kendisini belli eder. Müslüman halkların 1400 yıllık bitmeyen gerilikleri, yaratıcı zekâ ve düşünme gücünden yoksunlukları, bunun en belirli kanıtıdır.

Fikirlerin kanatları vardır, kimse insanlara ulaşmasını engelleyemez.

Korku aklın katilidir.

Düşüncesini hiç değiştirmeyen biri, durgun bir suya benzer; aklın sürüngenlerini besler.

En büyük fikirler, en derin düşünceler ve en güzel şiirler sessizliğin rahminden doğar.

Çoğu erkek, zihinlerini oluşturdukları kadar mutlular.

Öfkeni aklınla yenemiyorsan, kendini insandan sayma.

Delilik, birçok şeyi başarılı bir şekilde çok hızlı düşünmek veya bir şeyi özellikle çok düşünmektir.

Sizi tedirgin eden şeyi söyleyeyim mi? Fransa'nın üç yüz yıldır yaydığı büyük özgürlük ışığı tedirgin ediyor sizi; o akıldan yapılmış ışık. Aydınlık Fransız ulusundan meydana gelen ve dünyanın bütün uluslarının yüzüne Fransa'nın parıltısı halinde vurmuş olan o ışık rahatsız ediyor sizi.

Düşünceyi geliştirmenin tek yolu onu dogmalardan kurtarmaktır.

Tutkularla gerçekleştirilebilen her şey akılla da gerçekleştirilebilinir.

Düşünmeyi öğrenebilmiş bir kimse, hiç bir şeye körü körüne inanmaz!

İnsan sadece akli düşünceyle Tanrı'yı keşfedebilir.

Kesinlikle yeni olan bir düşünce insanların pek ender karşılaştıkları bir şeydir.