Nasıl öldüğümü sorduklarında, kızgın öldüğümü söyleyin.

Öfke kendine acır.

Anladığım sözlerindeki öfkedir, sözlerin değil.

Güzel de değiliz çirkin de. öfkeliyiz. Üzgün olmaktansa öfkeli olmayı tercih ederim.

İçim nefretle dolu, öcümü alacağım.

Nasıl kan şekeriyle açlık, ozmolaliteyle susuzluk, hormon düzeyiyle cinsellik arasında doğrudan bağ varsa, endorfinle ağrı eşiği ve sabır arasında, zayıf kalp kapaklarıyla korku ve panik arasında, derinin elektriği yavaş iletmesiyle dokun(ul)mayı sevme ve sosyallik arasında da benzer bir bağ vardır.

Haset mi öfke mi dersen öfkeyi seçerim, öfke doymasa da geçer, haset doysa da devam eder.

Gözbebekleri küçüldükçe üzüntünün şiddeti artar.

Öfkenin en iyi ilacı geciktirmektir.

Büyük adamların duyguları da büyük olur.

Temel olarak mutlu bir kişi değilim ama neşenin her çeşidine sahibim.

Kimse öfkeli insan kadar çok yalan söyleyemez.

İnsanın avaz avaz bağırmak istediği anlar oluyor.

İnsanın öfkesini belli etmesi kadar tehlikeli, hatalı bir şey yoktur.

Bütün zenciler öfkelidir, ama ben hepsinden de öfkeliyim.

Kalp herkeste var; Yürek başka bir şey.

Örnek insanlar yumuşak huyludur ve öfkeden kaçınır.

Sabırlı adamın öfkesinden sakının.

Öfke; geçici bir çılgınlıktır. Hükmetmeye bak yoksa o sana hükmeder.

Kızmasını bilmeyen insan iyi olmayı da bilemez.