#zaman

Burası ve şimdiki an sonsuzluktur.

İnsanın karakteriyle ilgilenmesi için hiçbir zaman çok erken ya da çok geç değildir.

Var olduğumuz sürece ölüm ortada yoktur; ölüm geldiği anda da biz artık yokuz.

Yaşamımızı bekleyişten bekleyişe tüketiyor ve hepimiz acı içinde ölüyoruz..

Zaman en değerli varlığındır ve asla geri dönmez.

Hayat mükemmel olmak için çok kısa.

İnsanoğlunun yazgısıdır: Bıraktığı izleri, zaman çoğu kez iliğine dek çürütür.

Her an herkesin, hepimizin vakti azalıyor şurada, her birimizin doğrudan ölüme dur durak bilmeden vakti azalıyor, bunun böyle olduğunun dur durak bilmeden farkında kalsaydık delirirdik, dev bir tımarhaneye dönüşürdü dünya.

Sadece bir saat süren bu kısa hayatta, ne kadarı, ne kadar azı bizim elimizde.

Yaşamak o kadar şaşırtıcı ki başka hiçbir şey için çok az zaman bırakıyor.

Yıllar geçtikçe yaşlanmıyoruz, her gün daha yeni oluyoruz.

Zamanla herkes, kendisi için var olma gereksinimini duyar.

Hayat, düşmanlığı ve kızgınlığı sürdürmek için çok kısa.

Bir güz akşamı kadar hüzünlü sakinlikte hiçbir şey yoktur. Işıklar, ürpertili havada donuklaşır, yaşlanmış ağaçlar yapraklarını dökerler, yazın ateşli aydınlıklarıyla kavrulan kırlar, ilk soğuk rüzgârlarla birlikte ölümün geldiğini hissederler.

Dünyayı bir günde yıkıp yeni baştan yapamazsınız. Bir günde her şeyi değiştireceklerini söyleyenler ya şarlatan ya da alçaktırlar.

Gerçeğin yerin altına gömseniz bile, o bir gün büyüyecek ve ortaya çıkacaktır.

Gelecek umutsuz oldu mu, şimdiki zaman korkunç derecede acılaşır.

İnsan; Dünyanın en geç olgunlaşan meyvesidir.

Gerçeği susturup, yeraltına gömseniz bile, büyüyecektir. Gerçek yürüyor, onu hiçbir şey duramaz.

Kendimizi öldürmeye değmez, zira bunu yapmak için her zaman artık çok geçtir.

Kendini öldürmenin zahmetine değmez, çünkü daima kendini çok geç öldürürsün.

Dünya sürekli aynı yörüngede döner ama günler hep farklıdır.

Şarkı üç dakika yirmi saniye ama tekrar tekrar çalınırsa sonsuza kadar sürebilir.

Derler ki, aşk da unutulurmuş her şey gibi. Hem de yaşanıp bittikten, soğuyup küllendikten sonra değil, tam da dolu dizgin devam ederken unutulurmuş aşk.