#kaygı

Unutmayın: olabilir de, olmayabilir de...

Korkarım denizde yüzmekten
Karanlık şekiller altımdayken
Her yudumladığım korku beni küçültür,
Sonuçsal olmayan şeyler ortaya çıkar.
Alarmlar tetiklenir,
Anılar canlanır.
Olması gerekenler değildir olanlar.

Sebepli sebepsiz korkulara yakanı kaptırma.

Bazen gökyüzünde siyah bulutlar olur; gökyüzü bu siyah bulutlar yüzünden değişmez. Ve bazen beyaz bulutlarda olur ve gökyüzü bu beyaz bulutlar yüzünden de değişmez. Bulutlar gelirler ve giderler gökyüzü baki kalır. Sen gökyüzüsün ve düşüncelerde bulutlardır. Eğer düşüncelerini titizlikle izlersen, eğer onları kaçırmazsan, eğer onlara doğrudan bakarsan ilk şey bunu anlamak olacaktır ve bu çok büyük bir anlayıştır. Bu senin aydınlanmanın başlangıcıdır. Artık sen uykuda değilsin, artık gelip giden bulutlarla özdeş değilsin, artık sonsuza dek baki kalacağını biliyorsun. Tüm kaygı yok olur.

Mutluluğun bu kadarı bana fazla geliyor ve mutlaka bir kötülük olacağını da seziyorum.

Bir yanımız geçmişin dert kuyusunda, bir yakamızı geleceğin kaygısı çekiştiriyor.

İşkence beden için neyse, tereddüt ve kaygı da zihin için odur.

Kontrol edebildiğin stres faydalıdır. Kontrol edilemeyen stres zararlıdır. Stresini kontrol edebilen bir insan, korkmasın. Çünkü kontrol edilebilen anksiyete dikkati ve öğrenme hissini arttırıyor. Gamsız insan, tembel insandır. Amaca yönelik kontrol edebilen bir kaygı varsa bu bir anksiyetedir. Kişiyi üretken ve verimli yapar.

Ben acı çekmedim. Günü yaşamanın önemini ve yarını çok düşünmemek gerektiğini öğrendim.

Gerçekte hiç kafaya takmamak diye bir şey yoktur. Bu imkânsızdır. Hepimiz bir şeyleri kafaya takarız. Hiçbir şeyi kafaya takmamak da bir şeyi kafaya takmaktır.

Sevdiğimiz kişiye bakışımızdaki arayış, kaygı ve talep, ertesi gün için bir randevu umudunu bize verecek veya öldürecek sözü bekleyişimiz, bu söz söyleninceye kadar, aynı anda olmasa bile birbirini takip eden sevinç ve umutsuzluk hayallerimiz , bütün bunlar sevilen varlık karşısındaki dikkatimizi fazlasıyla titrek bir hale getirdiği için, sevdiğimizin net bir suretini elde edemeyiz.

Bir tedirginliği ancak bitmez-tükenmez başka tedirginliklere düşerek yatıştırma düşüncesi benim yazgim artik.

Gerçekten bize ait olan bir şeyi Adine, hiç kimse elimizden alamaz. Gerçekten bize ait olan er veya geç bizim olur. Bu yüzden, senindi benimdi cinsinden bütün hasisçe kaygılar gereksizdir.

Kaygı hiçbir zaman yarının mutsuzluğunu azaltmaz, sadece bugünün mutluluğunu çalar.

Günler birbirine karışıyor. Bir gün uyandığımda yılların geçmiş olmasından korkuyorum.

Beynimin içinde üreyerek düşüncelerimi yiyip bitirecekler ve beni içi kazınmış bir balkabağına döndürüp bırakacaklardı.

Kaygılar içindeydim. Büyüdüğümde başıma neler gelecekti?

Efendim, bu kadar ihtiyat, çok fazla endişe gerektirir.

Kaygılardır bizi vakitsiz göçtüren.

Bir şeyi yapmanın, o şey hakkında endişelenip durmaktan daha çok kolay olduğunu göreceksiniz.

Sürekli korku içinde geçirilen bir yaşam tadını yitirir.

Yalnız uğradıklarımız değil, belki hiç uğramayacağımız kederlerin korkusu ile bütün hareketlerimizde felce tutuluruz.

Gerçek bilgelik kaygı ile düşünmektir, her talihsizliği hesap etmek; ama bir kere eyleme geçtikten sonra da cesur olmaktır.

Suçsuz insan kaygısız yaşar.