#kaygı

En önemli kaygım, genç kuşakların yazdıklarımı yeterli ölçüde tartışmadan kabullenmeleridir.

Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi olurmuş.

Öldüğüm ağlamazın korkum odur kim ölicek
Seni kimler seve ben âşık-ı mahzûn yerine

Gregory: Hayır, senin yüzünden endişeliyim.

Kaygı, en güçlü insanın bile huzurunu kaçırıyor.

İdeoloji, bizi vicdani kaygılardan kurtarır.

Sıkılgan insanların kaygısı, haklarında verilecek yargıyı bilmemekten ileri gelir. Bu yargı ne olursa olsun, tümüyle anlaşılınca, kaygı da diner.

Hiçbir zaman gerçekleşmeyen kötülükler, bize ne kadar çok şeye mal oldu!

Ölüm düşüncesi izliyor beni. Gece gündüz kendimi öldürmeyi düşünüyorum. Bunun belli bir nedeni yok. Yaşansa da olur, yaşanmasa da. Bir kaygı yalnız. Beni, kendimi öldürmeyi denemeye iten bir kaygı.

Kötümserlere ve sürekli kaygılı olanlara ne kadar aptal olduklarını söylemek istiyorum.

Yük aldığında değil, insan yük alma ihtimali bulunduğunda bunaltı çeker.

Yalanların çoğu değer kaybetmemek içindir.

Yalnız kalma potansiyeli zayıf olanlar, masum olaylara felaket senaryosu yazarlar.

Bugün endişelenmek yarınki endişeleri gidermek içindir.

Yola çıkmak kaygıyı çoğaltmaktır; yola çıkmamaksa kendini kaybetmektir... ve en üst anlamıyla yola çıkmak kendi benliğinin farkına varmaktır.

Akıl azaldığı oranda kaygı da azalır.

Bütün kaygılarından kurtulmak istiyorsan, korktuğun şeyin başına geldiğini düşün.

Gelecek kaygısı olan kişi ne mutsuzdur!

Fakat toprağın üstünde koşan ,onun üstünde beş on para kazanmak kaygısıyla dönüp dolaşan insanlar ne tuhaf mahluklardı..

Korkunun hüküm sürdüğü bir dünyada, rüyada bile huzur yok.

Geçmişteki sorunlarımız ve geleceğe yönelik endişelerimiz ana hükmettikçe, biz de kaygılarla ve ümitsizlikle dolu bir bunalıma gireriz.

Kafanız kaygı ve sıkıntılarla dolu olduğunda huzurlu olmak imkansızdır.

Kendinize sorun; bir yıl sonra bunun bir önemi olacak mı?

İçinde Bulunduğunuz Anı Yaşamayı Öğrenin.