#insan

Bir bitki kendi doğasına uygun biçimde yaşayamazsa ölür, bir insan da öyle!

İnsanoğlu araçlarının aracı haline geldi.

İnsan kendi saadetinin mimarıdır.

Eğitim, bir insanı diktatör olmasına değil, önder olmasına yarar.

Gerçekten mutlu olanlar, iyi insanlardır.

Düşünmek değil gülmek insanı hayvandan ayıran en önemli özellik.

İnsan zamanın içinde değil, zaman insanın içinde yaşar.

Bazıları, insanı ‘gülen hayvan’ olarak tanımladı.

Kişi bize nesneymiş gibi göründüğünde güleriz.

İnsan küçük alemdir.

Maymun insana ne kadar çok benzemek isterse o kadar gülünç olur. Budalalar da akıllı gibi hareket ettikleri ölçüde o kadar tuhaf duruma düşerler.

İnsana kıymet veren ölümdür.

Farklı görünsek de aynı şeyleri anlatıyor ve yaşıyoruz.

Ay nice batsa da, meğer insanlar kadar karanlıkta bırakmazmış kimseyi.

İnsan bazen en çok kendinden yorulur.

İstiyorsan almağı hikmet kitâbından sebak / Hâme-i kudret ne yazmış safha-i ruhsâra bak

Güneş, ay ve yıldızlar, yırtıcı insan ellerinin ulaşabileceği bir yerde olsaydı, uzun zaman önce ortadan kaybolurdu.

İnsan hayal gücüyle yaşar.

Dostunu fazla kullanma ki eskimesin.

Sanatın insana verdiği bir ağırlık vardır. İnsan sanatı ya taşır ya da isyan eder.

Ben insanın zaman zaman arabeskleştiğine, zaman zaman da klasikleştiğine inanıyorum.

Aslolan insanın kendini bilmesi. Kendini bildikten sonra da kendini var edeni bilmesi esastır. Ben hep kendimi bilmek ve tanımak derdinde oldum. Halen de öyle devam ediyor. Evren nedir? Yeryüzü nedir? İnsanoğlunun serüveni nedir? Bu serüven içinde benim hikayem nedir? sorularına cevap aradım. İnsan soru soran bir varlıktır. Soruların cevaplarını ya hazır bulursunuz ya da bulamazsanız. Ancak soru, soru olmaktan çıkmaz. Oturur, o cevapların peşine düşersiniz. Ben galiba biraz onu yapmaya çalıştım.

En huzursuz insanlar, kin güden kimselerdir.

Ölüm, biz insanların hep ötelediği, halı altına attığı bir şey. Ancak doktora gittiğinizde tasdikli kâğıdı size gösterdiğinde şap gibi kalıyorsunuz.