İlhan Berk

Bazı şeyleri sana yazdığımı düşünüyorsan, yanılıyorsun. Hepsini sana yazıyorum…

Sessiz değilsin. Büyük bir gürültünün içindesin, duymuyorlar.

Hesabını veremeyeceğiniz işlere kalkışmayın.

Ben dostlarımı hiç satmadım! Çünkü; ya beş para etmez çıktılar ya da paha biçilemez..

Ülkem uyur ben sana dolaşmaya çıkardım.

İÇİMİZDEKİ YALNIZLIK bazı sözcükler yaralı doğmuştur. İyileşmez.

Korkuyorum, bir gün biri çıkıp ''Ey insanoğlu!'' diyecek ve kimse üstüne alınmayacak.

Neler çekmiş halkım Türküler şahit.

Eğer isterse bir insan size sesiyle de sarılabilir...

Ve herkes bir gün gider. İnsan kendine kalır sonunda.

Sen gel bizi yeni vakitlere çıkar.

Ev, Daha çok ölmek içindir.

Zaman bizimdir. Onu kullanır, Öyle yürürüz.

Kırarlar diye hayal kurmaktan vazgeçilmez.

Hep böyledir. Yanlış insanlar öğretir, yalnız insan olmayı..

Geçti geçmez dediğimiz zaman, kuşları unuttuk...

Sonra herkes kendi dünyasına daldı.

Ne iş mi yaparım..? Yolculuk ederim. Göğe bakarım..

Sana içimi döksem beraber toplar mıyız?

Bize yazdığımızı değil, yüreğimizi okuyacak insanlar lazım.

Kimseyi kırmayayım diyorum, bir de bakıyorum kendim paramparçayım!

Ne olurdu yani, birdene de insanlık moda olsa!

Size değil duygularınıza dokunan adamları sevin.