Birkaç tohum ekecek bir yer arayın.

Geçmiş zaman karanlık, yarınlar beyaz.

Bir işaret et, bir çizikten yol bulurum. Bir çizikten değil miydi onca köprü kurduğun?

Her fotoğrafın bir geçmiş bir de gelecek yüzü vardır. Ne kadar eski olsalar da, ben bütün fotoğrafların gelecek yüzüne bakarım.

Benim ülkemde mutluluk henüz çiçek açmamış bir ağaçtır. Tohumu toprağa düşmemiştir bile.

Gün ola devran döne. Umut yetişe.

Sen gel bizi yeni vakitlere çıkar.

Türkiye'nin geleceği çelikten yoğruluyor; belki biz olmayacağız ama bu çelik aldığı suyu unutmayacak.

Her karanlığının ardından yeni bir gün ışıldar.

Ümit, benim ruhumun zarurî ihtiyaçlarındandır. Bir nebat nasıl gıdasız, havasız ve ziyasız duramazsa, benim ruhum da ümitsiz yaşayamaz.

Biz zamanın çocuklarıyız ve zaman ümittir.

Yarın: Umutların, kestirimlerin, beklentilerin iskambil piramidi!

Ben hep ileriye ve geleceğe bakarım, ömrümün geri kalanı orada saklıdır.

Çok büyük zorluklarla karşılaşsanda karamsarlığa kapılma,sonunda her şey iyiye dönecektir. Ayrıca işin başında hiç kimse tam istediğini yapamaz.

İnsanı avutan geleceğin bir günbatımı değil gündoğumu olacağı düşüncesidir.

Savaş alanlarının olmadığı bir gün gelecek; dükkânlar ticaret ve akıllar düşünceler için açılacak o gün.

Ne serüvenlerden geçecek bu dünya kim bilir? Pusuda ne acılar bekliyor daha mutluluk düşündeki insanları! Herhal ilerdedir yaşanacak günlerin en güzelleri.

... Elbet bir gün hak kuvvete üstün gelecek ve necîb milletimiz hakikatleri öğrenecektir...

Sonunda dünyayı mutlaka değiştireceğiz.

Bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi... Bir gün sesimiz hepinizin kulaklarında yankılanacak ey halkım, unutma bizi.