Kendimi hiçbir dönemde güvenli ve huzurlu hissetmedim.

İster ciddi olsun, ister şaka, büyük ve küçük her yalandan sakının. Çünkü insan küçük yalan söylediği zaman yavaş yavaş büyük yalan söylemeye de cüret eder.

Az yalan söylenmez; yalan söyleyen her yalanı söyler!

İnsanlara güvensizim, asıl karanlığım bu benim.

Yalandan, çarpıtmadan, uydurmadan daha ayıp, daha ahlâk dışı bir şey düşünemiyorum.

En korkunç cinayet doğru olanın katlidir.

Suç. İnsanları kontrol etmek için kullandığımız bu mekanizma. Bu bir illüzyon. Bir tür sosyal kontrol mekanizması ve çok sağlıksız. Vücudumuza korkunç şeyler yapar.

Yeryüzünde biyolojik temelli belirgin, psikolojik temelli belirsiz bir adalet vardır, ikisini de hissedemiyorsan sosyal temelli bir adaleti gözeterek davran.

Yalnız kalma potansiyeli zayıf olanlar, masum olaylara felaket senaryosu yazarlar.

Eğer içimizde bir vicdan bulunuyorsa o doğuştan gelme değildir.

Nasıl ki bir ülkenin barışı ve refahı için gerektiğinde silahlanması ahlakla çelişmiyorsa, aynı şekilde, insanların gerektiğinde yalana başvurmaları ahlakla çelişmemektedir.

Yalancının en büyük sorunlarından biri, yalanlarını aklında tutmak zorunda olmasıdır.

Çok azımız katil ya da hırsızız, ama hepimiz yalan söylemişizdir.

Yalanlar başka yalanları doğurur.

Tanrı'nın, erdemli insanları ödüllendireceğine ve günahkarları cezalandıracağına dair eski öğreti akıllardan yavaş yavaş siliniyor. Kötü insanlardan bazılarının, herkesin başarı dediği şeye sahip olduğunu biliyoruz. İyi insanlardan bazılarının da başarısızlık hasırında uzandığını görüyoruz. Hırsızların ziyafetlerde, dürüstlerin de aç olduğunu biliyoruz. Erdemlilerin genelde çaputlara sarılı olduğunu, oysa ahlaksızların her türlü rahatlığa sahip olduğunu biliyoruz.

Ahlak ve temiz adetler ve faziletlerin bir kısmı kendiliğinden gitti, bir kısmını da bilerek ben terke mecbur oldum. Yalan da söyledim.

Yalancıdan, hırsızdan başbakan olmaz!

Ceza kaldırılabilir; ama suç insanın içinde sonsuza kadar yaşar.

Uyduruyorlar, sonra da uydurduklarına inanıyorlar.

...Ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşırıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir. Eşya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hattâ yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır.