İnsan normalde gökyüzüne uzun uzun bakmaz ama soğuk algınlığından yatarken kafasını kaldırır ve orada çok bambaşka bir şey görür. Sarsılır. Oysa biz bilmeyiz ama yukarısı hep öyledir; o bulutlar, o ışık ve gölge oyunları hep vardır.

Dünya ne bilge ne de adildir, ancak tüm aptallıklarını ve adaletsizliklerini son derece duygusal olmakla telafi eder.

Bilinç, ‘ben’imin aslı esâsıdır. O ilkin, ‘ben’imin ‘dünya’yla kesişen yöreleriyle, yânî bedenimle, bünyemle ‘ben’i tanıştırır. Sonra ‘ben’imin bittiği yerde başlayan dünyayı bana tanıtır.

Küçücüktüm, ufacıktım, Bir dilenci kraldım, çok yürüdüm, çok acıktım. Kalbim sızlar, yüzüm gizler, Bir tren camından, dünyayı gördüm, Haline üzüldüm.

Şiirlerin dünyayı değiştirdiği bir durum düşünemiyorum, ama yaptıkları şey, insanların dünyada neler olup bittiğine dair anlayışını değiştirmek.

Dünya güzel bir gezegen. O bizim her şeyimiz, hayatta kalabilmemiz için önemli ve Uzay İstasyonu onu gözlemlemek ve onun fotoğraflarını paylaşmak için muhteşem bir bakış noktası.

Benim aklım var, kendim anlıyorum. Gözüm var, görüyorum.

Haksızlıkların olmadığı bir dünya. İnsanların hepsinin mesut olduğu, hiç olmazsa iş bulduğu, doyduğu bir dünya. Hırsızlıkların, başkalarının hakkına tecavüz etmelerin bol bol bulunmadığı. Pardon efendim! Bol bol bulunmadığı ne demek? Hiç bulunmadığı bir dünya.

Bilgisizliğinin belirtisi, adaletsizlik ve trajediye olan inancının derinliğidir…

Buradayım çünkü her yerde çocuklar ıstırap çekmekte

Kavramak için görmek, görmek için de dikkatle bakmak gerek.

Gelin çocukluktaki hislerimizi hatırlayalım. Dünya ve kendimiz hakkında ne kadar da belirgin ve yoğun bir kavrayışımız vardı!

Bakmayı bilirsek hayat çok renklidir, insan manzarası dünyanın en zengin manzarasıdır. Yan masaya bakın, orada mutlaka bir hikâye vardır.

Neden ille de ölünce cennete gitmeyi umut ediyorsunuz. Cennet buradayken.

O halde gezegenler pek çok ve çok önemli şekilde dünyanın hareketliliğine tanıklık ediyor.

Gerçek yolculuk, aynı gözlerle yüz değişik ülkeyi dolaşmak değil, aynı ülkeyi yüz değişik gözle görebilmektir.

Yeni manzaralar aramak yerine yeni gözler geliştirin.

Benim görüşüme göre bu dünyada elde edebileceğin bir zerre adalet yok.

O halde gezegenler pek çok ve çok önemli şekilde dünyanın hareketliliğine tanıklık ediyor.

Mevcut koşulların kötülüğünü fark eden her kimse, onları ifşa etmek için sesini yükseltmek ve böylece insanların gözlerini açmakla görevlidir.