Şen adam güneşe benzer, girdiği yeri aydınlatmış olur.

Büyük adamların duyguları da büyük olur.

Yalnız ciddi veya yalnız neşeli olabilen insan, yarım insandır.

Gerçekten mutlu olanlar, iyi insanlardır.

Gülümsemek insanlara mahsustur.

Bize mutluluğu sağlayan bu tür bir faaliyet değil, neşedir.

Bir durum hakkında güçlü hislere sahip olmak kişilik göstergesidir.

Kin, insana akıllı işler yaptırıyor.(Ulucanlar Merkez Cezaevi, 28 Temmuz '88)

Tasanın etrafında gezgin olmuş insanlar. Kısacık molalarda tanıdılar mutluluk denen kelimeyi.

Bana öyle geliyor ki, fakir olduğunu bilen, bunu da söyleyen bir insanda, özel bir duygu, böbürlenme gibi bir şey vardır.

Siz ne kadar mutluysanız ben de o kadarım, ne az ne çok

Hüzün, bir hazin kelime... Ayrılık gibi, hicran gibi; ama mutluluk gibi de. Bazen bir gözde görürüz onu, bazen bir yüzde. Bazan bulutlarla gelir, bazen lodoslarla.

Bir duygu, anlaşılmıyorsa, duygu değildir zaten.

Sevmek insanın en büyük acısıdır.

Son kadeh içilmiş, Son söz edilmişti. bir düşünce sardı hepsini.. Bir hatıra, Bir hırs, Bir kıskançlık, Bir yanıltı, Bir kardeşlik, Bir yanlışlık, Bir kin, Bir ümid, Bir şey.. İnsana ait.

İnsan kendinden de kaçamazdı ya. Yerini değiştirirsin, duygularını değiştiremezsin.

Olmuyordu. Huzurunu yaşadığı günde bulamayan insana kurtuluş yoktu.

İnsan tabiatına aykırıdır, insan tabiatı bu dünyaya yönelik mutluluk ister. Dünyasını mükemmelleştirmeyen insan kim olursa olsun mutsuzdur. Dünyevi mutluluk, başarı ve ahlakın temelidir. Dünya mutluluğunu by-pass eden herhangi bir düşünce, din, rejim, insanlığa zarar verir.

Acının fazlası güldürür, neşenin fazlası ağlatır.

İnsan en çok sevmesi ve sevilmesi engellendiği zaman nefret eder.