O ki; rüyana gireceğim diye söz verdi. Nice yıllar geçiyor ki bu söz yüzünden gözüme uyku girmedi.

Kimse gördüğü rüyadan dolayı suçlanamaz.

Düşler geçmişten gürültülerdir, dünden kim gelse çünkü, gürültü ederek kabullenir bugünü.

Algı ile hafıza arasında bir yol vardır, bu yol sinirsel döngülerdeki zayıflık ya da taşınacak malzemedeki büyüklük nedeniyle tamamlanamazsa algılananlar yan yola saparak bilinçaltına düşer, dolu bilinçaltı bu nedenle kötü yol demektir; bu yolda algının çok hızlı ya da çok yavaş iletilmesi bildiğimiz bütün nevroz çeşitlerine bir temel verir.

Rüyaların yapıldığı maddeden yapılmayız biz ve uykuyla çevrilidir küçücük hayatımız.

Hatırlar mısın o malzemeyi? Rüyaların yapıldığı malzeme,Aşağılık kompleksleri.

Genellikle rüyalar için uyurum.

Rüyalarımın %90'ı aksiyon/maceradan oluşuyor.

Bir rüya, hayallerimizin diliyle konuşur.

Barış barış! Öldü değil, uyudu. Yaşam rüyasından uyandı.

"Unutma" diye bir şey var mıdır gerçekte, kişi nasıl 'unutur' ki yaşadığı bir şeyi? Kişinin belli bir andaki bilinç içeriği açısından o sırada anımsamadığı örtülmüş, silinmiş, bastırılmış bir yaşanmışlık, bilinçaltında yani yaşadıklarının toplam bağlamı karşılıklı etkileşimleriyle oluşturdukları bütün içinde, tam da o yaşanmışlık yerinde, sürdürür yaşamını [yalnızca bir sözcük oyunu değildi o söz:"yaşadığın her an, her yaşadığın an, yaşar."...] yaptıklarına karışır, onları yönlendirir, etkiler. İşte, bu toplam bağlam, o: yaşamımın bütün anılarını barındıran, yaşamlarını sürdüren bütün:o ben'im, işte...

Evriminin erken döneminde insan uzun uyumaz, kısa ve kopuk kopuk uyurdu. Dolayısıyla uykunun arasına gerçekler sokulurdu. Sonra insan uzun uyumaya başladığında bu gerçekler, uykunun içinde aralıklarla görülen rüyalara dönnüştü.

Ancak rüya gördüren bir uyku dinlendirici olabilir.

İnsan rüyaları hakkında da sorgulanıyor.

İnsan belleğinin ulaşamadığı Düşler ülkesine. Aklımın almayacağı parçalar kaldı bende...

Rüyanın özelliklerinden biri, orada hiçbir şeyin bizi şaşırtmamasıdır. Orada alışkanlıklarımız ve dostlarımızdan kopuk şekilde, özlem duymaksızın, yabancılarla yaşamayı kabulleniriz.

Ancak, rüyalarımızda büyük bir cüret gösterebiliriz.

Genel olarak rüyalar, gün içinde düşünceleri en çok meşgul eden olaylardan doğarlar.

Kimse uyandırmasın kimseyi. Herkes mutlu uyurken. En kötü kabus bile iyidir hayatın kendisinden.

Düşlerimiz ikinci yaşamımızdır.