Eylem düşüncenin rastlantısal sonucu mudur, yoksa eylemin sonucu olarak mı düşünce gelir?

Koşuyorum, öyleyse varım!

Sadece yaptığınız şeyde var olursunuz.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?

Şunun veya bunun bana uymadığını söylersem protesto etmiş olurum. Direniş ise bana uymayan şeylerin olmasına meydan vermemem demektir.

her şey benim kalbimdir diyorum her şey kalbimdir diyorum işte o zaman ölüme eşitliyorum aklığını.

Hayatın gerçek amacı, bilgi değil eylemdir.

Eğer hayatın anlamı olsaydı, onda anlam aranmazdı.

Benim ayinim düşünüp yapmaktır. Benim dinim insan gibi yaşamaktır.

İnsanın kendisinin ne olduğunu, onun başka varlık alanlarıyla olan bağlarını; insanla birlikte varlık dünyasına katılan anlam boyutlarıyla yeni varlık sferlerinin ne olduğunu ve bunlarla insan arasındaki ilişki vb. gibi problemlerle insanın kosmostaki yeri problemini incelemeye, anlamaya yine hiçbir bilim girişmemektedir. Doğal varlık ve tarihsel varlık alanında olduğu gibi, burada da bu problemleri incelemek felsefenin bir işidir. Biz bu problemleri inceleyen felsefe dalına “insan felsefesi”, “felsefi antropoloji”, ya da aynı anlama gelmek koşuluyla “insan ontolojisi” adını veriyoruz.

Zaman, olmayan ama olması zorunlu olan o yüzden olduğu varsayılandır.

Yeryüzünde her şey nasılsa doğru olan da odur.

Maddenin hem var hem yok olduğunu elektronlar yörünge atlarken anlarız, oradan oraya kaybolup ortaya çıkarak zıplar onlar, protonlar ise küçük bir alana hapsoldukları için yok oluşları tespit edilemeyecek kadar kısa sürede olur. İnsanın yalancı ve fani olması dahil var olan her şeyin neden ikili ve geçici yapıda olduğunun açıklaması budur.

Yaşam çözülmesi gereken bir sorun değil ancak deneyimlenmesi gereken gerçekliktir.

Konuşma, eylemlerin hayalidir.

En geniş biçimde ele alınan felsefe, değer açısından varoluşun eleştirel incelemesidir.

Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. Katlanmak mı iyi zalim kaderin oklarına, yumruklarına, yoksa çılgın denizlere karşı gelip bir son vermek mi? Ölmek uyumak hepsi bu kadar, yalnızca uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin ve çektiği bütün kahırları bedenin...

Rüyaların yapıldığı maddeden yapılmayız biz ve uykuyla çevrilidir küçücük hayatımız.

Hiçbir şey hiçbir şeyden gelmez.