Bir insan ne için ağladığını biliyorsa, bir gün gülmeyi de hakedecektir.

Kapkara bir çığlıktı her umut, Ağlamakla gülmek arasında yaşanan .

Zorla güldü âmâlar, ağlamak mı ayıp?

Ne kadar güler ise düşman, o kadar ağlatır seni.

Bazen, sırf ağlamaya yer kalmadığı için gülersiniz.

İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zaman ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz.

Ağlamak gülmenin kardeşidir. Ağlamayan gülemez ki.

Aslında sorarsanız, ben güldürdüm, siz güldünüz sonra ben ağladım siz yine güldünüz.

Tırtılın dünyanın sonu dediği şeye, usta kelebek der.

Hayat gelip geçiyor ağlamakla gülmekle, zaten komiklik yapıyorum ben böylesine bir dünyaya gelmekle.

Bir hayalim var: Gün gelecek, adaletsizliğin ve eziyetin sıcağıyla bunalıp çölleşmiş olan Missisippi Eyaleti bile, bir özgürlük ve adalet vahasına dönüşecek.

Kendimizi kaybedene kadar kendimizi bulma umudumuz yoktur.

Bir soytarı olarak gömülmüştüm ama bir kral olarak doğacaktım. Sadece sabırlı olmam gerekiyordu.

Devrim yeniden doğuş getirsin.

Ağlamayan kişi vahşi, gülmeyen ise delidir.

Biraz daha dayanıklılık, biraz daha çaba, ve umutsuz gibi gözüken bir durum görkemli bir başarıya dönüşebilir.

Biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız Yeni bir dil olacak yarın.

+Dağılıp dökülerken korkular, Ne olur Gülmeyi unutmayın çocuklar, Gülmeyi unutmayın ki, Çoşkunuzda tükenmesin bahar.

Ne olur Gülmeyi unutmayın çocuklar, Gülmeyi unutmayın ki, Coşkunuzda tükenmasin bahar.

Ey zamanın yüzüne korku yazanlar, Güldürmeyin beni ağlayamam.