Kedi yokken, fareler cirit atar.

Bu büyük devleti idare eden benim; her ne yaparsam, yapılmış olarak kalır, zira bütün kudret benim elimdedir; memuriyetleri ben veririm, eyaletleri ben tevzi ederim; verdiğim verilmiş, reddettiğim reddedilmiştir. Büyük padişah bir şey ihsan etmek istediği yahut ihsan ettiği zaman bile eğer ben onun kararını tasdik etmeyecek olursam, gayr-i vaki gibi kalır; çünkü her şey; harb, sulh, servet, kuvvet benim elimdedir. Yaptığım her şey yerine getirilir. İstersem bir at uşağını paşa yaparım. Hoşuma giden herhangi bir kişiye, padişahımın araştırmasına bile gerek kalmadan ülkeler ve krallıklar verebilirim. Benim kabul etmediğim bir şeyi isterse, buyruğu yerine getirilmez. Tersine padişahın kabul etmeyip, benim istediğim şey hemen uygulanır. Barış ve savaş hep benim bileceğim şeylerdir. İmparatorluk hazinesi benim kontrolümdedir. Hünkâr benden daha şatafatlı giyinemez. Bütün harcamalarımı padişah karşıladığı için, servetim olduğu gibi durmaktadır. Krallıkları, ülkeleri, hazineleri bana bıraktığı için her istediğimi yapabilirim...

Vatan, millet derken bir bakarsınız eski hırsızlar yine yerlerini almışlar. Bir tür oyun. Tefeci bezirgan, finans kapital ortaklığının indi bindi oyunu.

Tıpkı sözcükler gibi saatler de duyurmaktan çok buyurmayı hedeflerler.

Komuta edemediğim 10.000 adamım olacağına, komutam altında olan 10 adamım olmasını tercih ederim.

Gerek siyasi gerek bilimsel gelişmede devrimin ön koşulu, düzenin bunalıma varan ölçüde işlerliğini yitirdiğini haber veren belirtilerin algılanmasıdır.

Halkı disiplin ve barış içinde tutmak isteyen kurucularının dine dair getirdiği kuralların kabul görmesi için bunların kendilerinden değil de bir tanrıdan ya da insan üstü bir varlıktan kaynaklandığı sanısını yaymışlardır.

Zıt gitme huyu, kontrole girmekten korkanlara hastır.

Belki de zorluk, vicdana otoriteye karşı daha iyi bir şans verecek siyasi yapıyı icat etmektir.

Rejim, sistemde bir tür kuvvetler ayrılığı olduğunu iddia ediyor. Ama aslında son sözü söyleyen tek kişi var: İran'ın dini rehberi Ali Hamaney.

Milletleri kendi arzuları hilafında kurtarmak lazımdır.

Harp benim elimde anarşinin taban tabana zıddı bir şey olmuştur.

Din sıradan insanları sessiz tutmak için mükemmel bir şeydir.

Devlet, halkın ne babasıdır, ne hocasıdır, ne vasisidir, ne lalasıdır.

Devlet efendilik ve kölelik olmadan düşünülemez; Çünkü devlet içerdiklerinin hepsinin efendisi olmayı amaçlar.

Bakanlarımın ne kadar konuştuğu önemli değil, yeter ki dediğimi yapsınlar.

Nasıl olur da bize hizmet ettiğini söyleyenleri denetleme hakkımız yoktur?

Tanrı ve ülke yenilmez bir ekiptir; baskı ve katliam konusunda emsalsiz bir üstünlüğe sahiplerdir.

Özgürlük için var olmayan otorite, otorite değil güçtür.

İnsanları tutsak etmenin ve vicdanları ele geçirmenin 3 yolu vardır: OTORİTE, MUCİZE, BİLİNMEZLİK.