İnsanın kibri güçlükler karşısında katılaşacak şekilde tasarlanmıştır.

Nietzsche, ilerleme’ye ve dolayısıyla insan’a inanmıyor. Tekellerin egemenlik kurmaya başladığı bir dönemde yaşıyor; tekellerin bireyleri sürüye çevirmeye başladığını görüyor. Bu görgü ve hastalıklı bir yapıyla, tekellere cephe almak yerine sürüye dönüşen kütlelere cephe almaya kalkıyor, sıradan insandan tiksinmeye başlıyor.

İnsan, başkasını beğenirken, kendinde olanı beğenir.

İnsanlar “başkalarının yargı gücüne kendi yargı güçlerinden çok güvenliler.

Din adamı mantığı, bir yıldız veya sanatçı mantığı gibidir. Hayatın dışına çıkmayı, insani yönlerini mümkün mertebe insanlara göstermemeyi esas alır. İnsanlara hep etkileyici görünmek ister. Aksi halde gözden düşecektir.

İnsan düşüncesinin tarihi, insan budalalığını ortaya koyar.

Cimri insanları hiç sevmem. Onların topluma faydası olmaz. Yaprağı olmayan ağaç gibiler.

Kimse "vazgeçilmez" değildir ve hiç kimse kendini vazgeçilmez sanan biri kadar "aptal" değildir.

İnsanlara güvensizim, asıl karanlığım bu benim.

Dost; yeri geldiğinde taltif, yeri geldiğinde tenkit eder. Sürekli taltif bekleyen, ya kendini kusursuz zannediyor ya kendine köle arıyordur
.

Herkes bilir ki, bütün canlı varlıklarda açgözlülüğün nedeni ya korku ya da yoksulluktur. İnsanda ise, bazen yalnız kendini beğenmişlikten gelir açgözlülük. Çünkü faydasız ve boş şeyleri gösterişle ortaya serip, başkalarından üstün geçinmeyi şanlı bir iş sayar insanlar.

Amerikalılar kötü alışkanlıkları hakkında iyi şeyler duymayı severler.

Tarihin, kendisini değiştirdiklerini sanan insanları değiştirmek gibi bir alışkanlığı vardır.

En acil ihtiyacımız, 80 milyon psikolog ve bütün vatandaşlara sabah akşam Xanax. Herkes sakinleşmeli.

Canı sıkılan herkes değişim istiyor.

Düşünebilen herkesin insan olması, insan olan herkesin düşünebildiği manasına gelmiyor ne yazık ki.

Dinlerin son zemini, insanın çocuksu çaresizliğidir.

Din yaygın bir tür akıl hastalığıdır.

Bir insanın hayatını kırabilecek en önemli şey, muazzam bir haksızlığa uğramışlık duygusudur.

İnsan karar verince öldürmeye birini, gerekçe bulur önce ikna eder kendini.