Eğer zekâyı çevremizle uyum içerisinde ve sürdürülebilir bir dengeyle yaşamak olarak tanımlasak, insanlar herhalde zekâsı en düşük türler arasında yer alırdı. Çevremizi yok edip kendimizi savaş, hırs, nefret aracılığıyla yok ediyoruz, bunların hepsi zekâdan yoksun olmakla eş anlamlı. Bunu yapan başka bir hayvan bilmiyoruz.

Çevreye sevgiyle bakmak, bir şeyler vermek, almaktan çok vermekten yanayım ben.

Benim dünyam, bir yıkıntı. İnsan ırkı tarafından berbat edilmiş bir gezegen.

Dünyaya çarpan meteor biziz.

Bazen insani yerler, insanlık dışı canavarlar yaratır.

Dünyanın, insanlığın ve kalkınmanın sürdürülebilir olması için bilim şarttır. Bilim ve araştırma olmadan bunu sağlayamayız.

Çevreye yönelik en büyük tehdit, bir kâğıt fabrikasının atıklarından, bir belediye kanalizasyonunu okyanusa boşaltmasından ya da yerel çiftliklerde kullanılan tarım ilaçlarıyla gübrelerin, sızıntı ve akıntılarının denize ulaşmasından kaynaklanan yerel kirlilik değildir. Esas tehlike, insanoğlunun yaşamına, atmosfere, dünyanın bir bakıma akciğeri sayılan tropik ormanlara, dünya okyanuslarına, hava ve su rezervlerimize yönelik olan tehlikedir. Bu da tüm insanlığın bağımlı olduğu çevre demektir.

Çevrenin korunabilmesi için ekolojiyle ilgili yasalara ihtiyaç vardır.

Çevreyi yok edersek toplumumuz olmaz.

Bizler korkunç hayvanlarız. Bence dünyanın bağışıklık sistemi bizden kurtulmaya çalışıyor.

Biz ona Toprak Ana dedik. Çünkü o bizi doğurdu ve sonra onu kuruttuk.

Yeryüzünü kirlettik. Kuşların ve hayvanların türlerini yeryüzünden sildik. Yavru fokları öldürüyoruz. (...) Nasıl bir insan evladı böylesi bir şey yapabilir? Kadının biri kürk giyecek diye… Ve bu adam dönüp: 'Eşimi seviyorum.' diyecek. (...) İşte budur bizim medeniyetimiz.

O petrolü çıkarmak, o ağaçları kesmek ve o balıkları tutmak elit insanlara para ve prestij sağlayabilir; ama toplumun geneli için uzun vadede bunlar tehlikeli ve kötü şeyler, buna elitlerin çocukları da dahil.

Bilim ve eğitim, toplumsal bir vicdan veya çevresel ve insani kaygılardan yoksun olduğunda anlamsızdır.

Bu yüzyılda ya biz kapitalizmi yok edeceğiz ya da kapitalizm tüm insanlığı ve gezegenimizi yok edecek. O yüzden ya sosyalizm ya ölüm diyorum…

Doğayla savaş halindeyiz. Eğer kazanırsak, kaybedeceğiz.

İnsanın ve balığın barış içinde bir arada yaşayabileceğini biliyorum.

Gezegenin hayatta kalması o kadar belirsiz hale geldi ki, garantili bir geleceği varsayan herhangi bir çaba, herhangi bir düşünce çılgın bir kumara dönüşüyor.

Bugün ister bitkiler ister hayvanlar olsun, canlı türlerin korkunç bir şekilde ortadan kaybolması var.

Bugün dünyadaki hiçbir toplumda yaşam hakkı yoktur, geçmişte de olmamıştır (Hindistan'daki Jainler az sayıdaki istinadan biridir.) Kesmek için besi hayvanı yetiştiririz, ormanları yok ederiz; akarsu ve gölleri hiç balık yaşayamayacak kadar kirletiriz; spor olsun diye geyik, kürkü için leopar, gübre yapmak için balina öldürürüz; yunusları dev balık ağları içine hapsedip soluksuz bırakırız; fok yavrularını sopayla öldürürüz ve her gün bir canlı türünün soyunun tükenmesine sebep oluruz. Tüm bu hayvanlar ve bitkiler bizim kadar canlıdır. Sözümona korunan yaşam değil, insan yaşamıdır.