Nerede olursak olalım ilim ana yurdumuzdur, bilgisizlik yabancı bir yer.

İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendin bilmez isen, ya nice okumaktır.

Eyledim, Halep ile Şam'ı ilmi talep Meğer ilim hiç imiş, illa edep illa edep.

Peki siz kitaba tüm parasını yatırıp iflas eden tek kişi gördünüz mü?

Mümkün olsaydı her karış toprağa buğday eker gibi kitap ekerdim.

İlim beşikte başlar, mezarda biter.

En yüce servet ilimdir.

Eğitim, altın bir çelenk gibidir. İnsana yüce bir onur kazandırır ve bir bedel karşılığında elde edilir.

Unutmayın, bilgileri ezberlemek yerine düşünebilme yeteneği çok daha değerlidir.

Ne iş yaparsanız yapın, kitap okumanın değerini görmemezlikten gelmeyin.

Bana bir harf öğretenin, kırk yıl kölesi olurum.

Her şeyden evvel esaslı din terbiyesi ve bilgisi almış, müspet ilimlerle de mücehhez kudretli din adamlarına, münevver vaizlere şiddetle ihtiyacımız vardır. Mabetlerimizi ancak bilgili ve fazilet sahibi vaizlerimiz şenlendirecektir.

Türkiye'de bütün eğitimin amacı, uşak olmaya yetecek kadarını bilmekle sınırlıdır.

İnsanoğlu hakikati ve saadeti hiç bulamaz, velâkin bu hakikat ve saadet yolunda yürümeye yardımcı bir şey vardır. Bu karanlıkta fenere benzer, buna maarif, bilgi denir. Maarif insanın fikrini çok eder, aklını keskin eder, zekâsını çoğaltır.

En büyük ihtiyaç, çocuklarımıza bilgiye dayanarak ve bağlantıları görerek düşünmeyi öğrenmelerine; insanlarımıza da her şeyden önce ölmeyi ve öldürmeyi reddetmeyi öğrenmelerine yardımcı olmaktır.

Mesleki eğitimden önce ‘insanlaşma eğitimi’ verilmeli.

Bilgisizliğin yarattığı sonuçlar yüzünden acı çekiyoruz.

Şimdi bir toplum düşünün ki bilen insana düşman. Bu toplumun okumuş insana ihtiyacı yok. İzleyen, dinleyen insana ihtiyacı yok. Koyuna ihtiyacı var. İki türlü insan var. Kürt, Türkde kalmadı. Bir çalışan insanlar, birde çalan insanlar.

İlim ve sanat ittifak görmediği ülkeyi terk eder.

Ne kadar bilmese de halk hüner-mendi tanır.