Gerçek Dünya" ve "Görünür Dünya"; açıkçası; uydurma dünya ile gerçeklik.

Olaylar göründükleri gibi değil....

Meydana çıkar ve düşer maske, gerçek kalır.

Lütfen unutmayın: işler göründüğü gibi değildir.

Her ışıldayan, altın değildir.

İnsanlar masallara, uydurulmuş hikayelere bayılırlardı. Gözlerini kör edecek şeyler onları mutlu ediyordu.

Felsefi kırkayaklar, Hakikat-Gerçeklik istasyonları arasında, tahta ya da metal bacakları, hatta kanatları kırdılar. Ele avuca gelmez bir şey vardı hep: Yaşam.

Şeytanın en büyük aldatmacası masumiyettir.

Beni hayal değil, hayat alakadar ediyor. Çünkü hayat ve hakikat en güzel rüyadan, en parlak hayalden çok daha zengin, çok daha cazip.

Gerçek,hem kendini hem de gerçek olmayanı gösterir.

Hiçlik aldatır.

Çiçeklerin altında nelerin gizlendiğini, dedikoduların, iftiraların ve övgülerin değerini bilirler.

Ölümün varlığı bütün vehim ve hayalleri yok eder. Bizler ölümün çocuklarıyız, hayatın aldatmacalarından bizi o kurtarır.

Bir yerde görülen sahte bir sükunetten daha kötü bir şey yoktur...

Bir hakikat, Tanrı sözü olduğu için değil, belki eşyanın hakikatine uygun olduğu için doğrudur.

Gerçeklik zorludur. Baloncuğun aksine, bir vuruşta yok olmaz; dahası, futbol topuna vurur gibi bütün gün ona vursanız da akşam çöktüğünde hâlâ yuvarlak ve tek parça olacaktır.

Ya saflık ya da korku nedeniyle birçok kişi, gerçekten çok görünüşe, olgulardan çok metinlere bağlanmakta ve işin kötüsü, otokratik rejimlerin çağdaş biçimlerini demokratik olarak nitelemekte inatla direnmektedir.

Görünen, gerçek olsaydı bilime gerek kalmazdı.

Cezbeden sahte gülümseyişini gösterdiğinde durgun denize asla güvenme.

Sakın görünüşe aldanma; görünüşte herkes insandır.