Gerçeklik için geçerli olan mutluluk için de geçerlidir: Kişi ona sahip olmaz, onun içinde olur.

Yalnızca rüyalarımızda özgürüz. Diğer zamanlarda maaşa ihtiyacımız var.

Hepimiz kendi bedenimizde ömür boyu hapse mahkum edildik.

Yeryüzünde her şey nasılsa doğru olan da odur.

İlk yoksunluk tanışılan ilk gerçekliktir, bu durumda insana yüklenen gerçek amaç tam doygunluk şeklinde mükemmele ulaşmak olsa bile, onun bizdeki yanılsaması gerçeklerden kurtulmak, yani mutlak özgürlük şeklindedir.

İnsan kendi hapishanesinde tutuklu bir varlıktır ve bu tutukluluğunu her yere beraberinde taşır. Kaçamaması bu yüzdendir işte.

Yaşam çözülmesi gereken bir sorun değil ancak deneyimlenmesi gereken gerçekliktir.

Sonsuz uzayda etrafında bir düzine daha küçük kürenin döndüğü yuvarlak, ortası sıcak, üzerindeki küflü tabakanın canlı ve bilinçli varlıklar ürettiği soğuk sert bir kabukla kaplı sayısız aydınlık küre - bu ... gerçek dünya.

Fiziksel acı duymak, yaşadığımızı anlamamıza yardım eder.

Özgürlük var oluşun bir parçasıdır. Boş inançlar olsun, gelenekler olsun, özgürlüğü kısıtlayan ne varsa kaldırıp atılmalıdır.

Gerçekten var olan bir sinek, bir ihtimal var olan bir melekten daha önemlidir.

Her şey sadece algılandığı haliyle mevcuttur.

Başka bir dünya var.  Bu da var. Ve bu onun içinde. Ama, bu bir.

Doğa bana 'fakir olma' demedi, 'zengin ol' da demedi; Ama 'özgür ol' diye yalvarıyor.

İnsan ancak kaybetme cesareti gösterdiğinde, her şeyi, sadece kaderini değil ismini ve kentsoyluluğunu da üzerinden attığında, bir de her günü son günüymüş gibi yaşadığında gerçekten yaşar.

İnsanın mutlak olarak kendi sorumluluğunu üstlenme özgürlüğü fevkalade olduğu kadar yıldırıcıdır da.

Adsızlığın, bilinmezliğin içinde yitip gitmek: bu benim tek gerceğimdi; hep de öyle kaldı.

Bir sabah, seçiminin tutsağı olarak uyanır insan.

Burada beni tehdit eden yaşamın şiddetiydi, gerçekliğin şiddetiydi. Çekip gidemez miydim? Kaçamaz mıydım? Sonuçlarını bilmiyor muydum, hayatımı ve varlığımı değerli kılan herşeyin, evet herşeyin yıkımı olacağını bilmiyor muydum?

Hiç kimse, bu dünyadan canlı çıkmıyor.