Her zaman seni üzecek birileri olacaktır, yapman gereken insanlara güvenmeye devam etmek, kime iki defa güveneceğine daha fazla dikkat etmektir.

Ben sürekli kazık yedim, artık kazığı çok iyi biliyorum. Ama insanı geliştiren şeyler de o kazıklar maalesef. Köteği yedikçe insanın derisi güçleniyor. Kabuk bağlayan yara daha kuvvetlenirmiş. Mesela bir yerinizi kanatın orası kabuk bağladıktan sonra daha sertleşirmiş yani deriniz. Aynen o misal ben de arkadaşlarımı tanıya tanıya hayatı tanıdım.

Hep böyledir. Yanlış insanlar öğretir, yalnız insan olmayı..

Bu dünyayı tıpkı dünyaya geldiğimizde onu bulduğumuz gibi aptal ve kötü bir biçimde terk edeceğiz.

Acı insanı olgunlaştırıyor.

Ne yazık ki, birisi tecrübe kazandıkça, gençliğini kaybediyor.

Anlamadan yaşanıyor da yaşamadan anlaşılmıyor.

Deney, öğretmenlerin en iyisidir; yalnız okul masrafı ağırdır.

İyi insan talihsizlikleri tahammül edilemeyecek kadar büyüdüğünde hayatı terk eder;kötü insan da ziyadesiyle müreffeh ve muzaffer anında.

Işığı ve karanlığı, savaş ve barışı, yükselme ve çöküşü deneyimlemiş kişidir gerçekten yaşamı tecrübe etmiş olan.

İleriyi önceden görebilseydik, çocukların ölüme değil, hayata mahkum olan, ama henüz cezalarının ne anlama geldiğini bilmeyecek kadar bilinçsiz olan masum mahkumlar olduğunu görebilirdik. Yine de her insan ileri yaşlara... "bugün kötü ve her gün daha da kötüleşecek, ta ki en kötüsü olana kadar," denilebilecek bir hayat durumuna ulaşmak ister.

Yirmi yaşında şöhret kazananlara gelince, hiçbir şey bilmezler ve girdaba kapılırlar.

Karanlıkta aylak aylak dolaşarak aradı bir dostum ışığı, ben evimde sıcak çorbama daldırırken kaşığı. Birbirimizi karanlık kamufle etmişti ve durum kötüydü. Diğerlerini ışıklar bronzlaştırdı, tenler ölüydü. Birisi kalbini tâmir ettirdikten sonra hiç ağlamadı. Diğer dostum son yediği kazıktan sonra hiç konuşmadı. Derler ya, ağzını bıçak açmadı, diğer dostum Hakk'a karşı geldi beli bir daha doğrulmadı.

Bu dünyada her zaman senden faydalanmaya çalışacak insanların olduğu açıktı — O krallar ve kraliçeler kendilerinin çok önemli olduğunu düşünen, sizden faydalanmak isteyen ve hayatınızı cennet ve cehennem haline getiren insanlardır. Cennet kısmını alacağına dair söz veriyor ve Cehennem bunların gerçekleşmediği zamandır.

Hayat bize onu nasıl yaşamamız gerektiğini öğretmez. Hikayeler, tecrübelerimizi masallardan Tolstoy’un Savaş ve Barış romanına uzanan geniş bir yelpazede komik, trajik gibi kategorilere göre örgütler. Hayatın ne olduğunu, seçimlerimizin ve eylemlerimizin sonuçlarının ne olabileceğini hikayelerden öğreniriz.

Hayatta öğrendiğim her şeyi üç kelime ile özetleyebilirim: Hayat devam ediyor.

Sana bir şey olmadan önce, başına kaç şey gelmeli?

Hayatın gerçekten basit olduğuna inanıyorum. İşleri karmaşık hale getiren diğer tüm insanlar.

Tecrübe, yaptığımız hataların adıdır.

Hayatım boyunca enerjimin ve yeteneklerimin ancak %2'sini kullanabildim. Geri kalan %98'i küçük insanlarla itişmekle geçti.