Birisi bana seyahat etmek neye yarar, insan kendisini hiç terketmiyor ki demişti.

İnsan kendinden de kaçamazdı ya. Yerini değiştirirsin, duygularını değiştiremezsin.

Üç çeşit insan vardır: Kaçanlar, direnenler ve yerinde kımıldamayanlar.

Bir kişi kendisinden başka her şeyden kaçabilir.

İnsan kendi hapishanesinde tutuklu bir varlıktır ve bu tutukluluğunu her yere beraberinde taşır. Kaçamaması bu yüzdendir işte.

Kendimi bildim bileli, bütün günlerimi, haberim olmadan ve nefsime itiraf etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş ve bu yüzden bütün diğer insanlardan kaçmıştım.

Bazı insanlar gerçeklerle yüzleşemiyor.

İnsan başkalarını aldatma imtihanını, önce kendinde yapar.

İçimizde olanlarla aramıza mesafe koyamayız.

Kim olduğunu insan ne kadar geç anlar. Kim olabileceğini ne kadar geç çözer.

İnsan kendini yalnızca insanda tanır.

Kaçtığını zannederken kendine toslar insan.

Seyahatler içe doğru yapılır.

İnsan bir gizemdir: Eğer tüm yaşamını onu çözmekle geçirsen, zamanını boşa harcamış olmazsın. Ben kendim bu gizemle meşgul oluyorum, çünkü ben bir insan olmak istiyorum.

İnsan bazen en çok kendinden yorulur.

İnsan ne denli uzağa giderse gitsin, yine de kaçamayacağı şeyler var.

İnsan kendini yalnızca insanda tanır.

İnsan, duyularının uykusundan uyanınca, kendine gelir, kendini insan olarak görür.

Kişinin en yakını, yine kendisidir.

İnsanın en büyük düşmanı, doğrudan doğruya kendisidir.