Bir dakikalık zevk insana binlerce dakikanın işkencesini unutturabilir.

Ne kadar zavallılar, sabrına sahip değillerdi? Hangi yara iyileşti, ama dereceye kadar?

Hayatın bazı öncesiz anları vardır ki ne süresi ne biçimi ne tanımı vardır. Yalnızca bir duygulanma, yalnızca bir hayat sarsıntısıdır.

Zaman, bütün yaraları iyileştirir.

Günler öylece kendi kendine geçsin diye bir camın arkasında durdum. Bana dokunmasın hiçbir şey, hiçbir şey yarama merhem olmasın iyileşecekse, hiçbir şeysiz iyileşsin diye bir camın arkasında durup akan hayata ve zaman baktım.

İnanmasan da geçer sayılı zaman, nöbet vaktin dolacak aslan. Sabrın tadı ki acı da olsa tatlıdır ya meyvan.

Benim müziğim o kadar ağlıyor ki, sözlerimde gülemiyorum.

İyi yaşamak zamanı olanaklar çerçevesinde en unutulmaz bir tat içinde değerlendirmektir.

Eğer etrafımızda bir takım insanlar acı çekiyorlarsa ve sen gamsız yaşıyorsan buna yaşamak denmez.

İÇİMİZDEKİ YALNIZLIK bazı sözcükler yaralı doğmuştur. İyileşmez.

Yollarımız burada ayrılıyor, Artık birbirimize iki yabancıyız. Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa, Her şeyi evet her şeyi unutmalıyız. Her kaderin tesellisi bulunur, üzülme, İnsan ne kadar sevse unutabilir. Mevsimler, gelir geçer, yıllar geçer… Sen de unutursun bir gün gelir.

Farkında mısınız bilmem, kimse kendi acısını bile duymuyor artık.

Sevmek insanın en büyük acısıdır.

İnsanı zaman kadar terbiye eden şey yoktur.

Çok iyi çığlık atan şarkıcılar var. Beni dinleyicilerin gözünde bir adım ileri koyan bir şey varsa o benim o çığlığı gerçekten duygusunu vererek atabilmemden kaynaklanıyordur. Teknik olarak çığlık atabilmek farklı, söylediğin kelimeyi gerçekten yüreğinle söylemekle farklı. Bazen bir fısıltı da çok şey anlatabilir, yüreğinizde fışkıran bir çığlık da... Kendi acımı ve sevincimi haykırdığım için belki insanların içine biraz daha işliyorum.

Öfke kendine acır.

Aşkı tarif gerekirse sana, anlatayım;
Aşk ne biliyor musun?
Benim sana yaşadığım,
Senin durmadan üstüne bastığın.

Acıda her zaman tadılmayan muhteşem bir zevk vardır.

Acının fazlası güldürür, neşenin fazlası ağlatır.

Hiçbir şeyi riske atmayan, hiçbir şey yapmayan, hiçbir şeye sahip olmayan, hiçbir şey değildir. Acıdan ve kederden kaçabilir ama öğrenemez, değişimi hissedemez, büyüyemez veya yaşayamaz.