Siyaset Felsefesi

Eğer insanlar Tanrı olsaydı, kendilerini demokratik olarak yönetebilirlerdi. İnsanlar Tanrı olmadıklarına göre, mükemmel bir devlet insanlara göre değildir.

Egemenlik hangi nedenlerden ötürü başkasına bağlanamazsa yine aynı nedenlerden ötürü bölünemez. Çünkü irade ya geneldir ya değildir. Ya halkın tümünün iradesidir ya da sadece bir bölüğünün.

Gerçek anlamıyla bir demokrasi hiçbir zaman var olmadı ve var olmayacak. Büyük bir çoğunluğun yöneten ve daha azının yönetilen olduğu bir düzen doğal yasaya aykırıdır.

Batıl fikirlerin ömrü sınırlıdır ve gerçek, akıl ve hakkaniyet üzerine kurulmayan hiçbir saltanat kalıcı değildir.

Dini ilkelerin tek hedefi, hükümdarların zorbalıklarını güçlendirmek ve milletleri bunlara kurban etmektir.

Baskı yönetimi için, dinin himayesi, halkın elem ve galeyanına karşı zayıf bir kuşatmadır.

Pek çok görüldüğü gibi, ateist bir kral, dindar ve çok adi bir kraldan üstündür.

Sofu bir hükümdar bir ülke için bir beladır.

Her din tahakküm isteğinden doğmuştur.

Adaletsiz ve diktatörce yönetenler de, yine Tanrı tarafından insanların günahlarından dolayı onları cezalandırmak için görevlendirilmişlerdir.

Aristoteles'in Politika da bir tiran tanımladığı gibi, insanların sevmediği emirlerini veren tiran olur; güvenliği için korumaları elinde tutan bir tiran olur; komplocularını kurallarına karşı cezalandıran bir tiran olur. Öyleyse iyi prensler hayatlarında nasıl güvende olmalıdır?

Demokraside egemenlik çoğunluğa verilir; ve çoğunluk en iyi ihtimalle cahil, aptalca ve duygusal bir mafya değil, aynı zamanda sürekli değişiyor ve yıldan yıla değişiyor.

Devleti korumak için en uygun yöntem hiçbir zaman egemenlik imtiyazı vermek değildir.

Zorbalar, ayaklarının altında çiğnedikleri köleler tarafından yetiştirilen Cehalet'in yavrularından başka bir şey değildir.

Devlet insan tabiatının bütün özellikleri ile yansımasından başka bir şey değil midir?

Eğer erkekler melek olsaydı, hiçbir hükûmet gerekli olmazdı. Melekler erkeğe hükmedecek olsaydı.

Despotizm yalnızca karanlıkta var olabilir ve şu anda her yerde olduğu gibi, neredeyse her yerde olduğu gibi, herhangi bir yerde kalmasına izin vermek için artık politik birlikler içinde çok fazla ışık var.

Berbat bir durumdayız. Hiçbir teorik kontrol, hiçbir hükûmet biçimi bizi güvende tutamaz.

İnsanlar melek olsaydı devlete hiçbir zaman gerek olmazdı.

Özgürlük, havanın ateşleneceği hiziptir…

Adalet devletin amacıdır.

Eğer devlet tamamen kaldırılırsa insanın hakları nasıl varolabilir ve korunabilir?

Siyasi mücadelede masum insan yoktur. Düzeni korumak ya da ona saldırmak, hep kurban vermek anlamına gelir.

Düzen, kölelik ve zulüm anlamına geldiğinde, düzensizlik adaletin ve özgürlüğün başlangıcıdır.