Hayat Felsefesi

Acılar geçicidir. Ama her sevinç, en derin sonsuzluğa uzanır.

Eğer anlamıyorlarsa, boşver tatlım.

Hayatı tamamıyla yaşıyorum. Benim için her gün bir Fashing.

Eğer planlandıysa, sıkıcıdır.

Her halde konuştuğum en son insan olduğun için en iyi röportajı elde edeceksin tatlım. Dünyayı değiştirmeye çalışmıyorum. Benim için mutluluk en önemli şey ve eğer mutluysam bunu işlerimde görebilirsin. Sonuç olarak en sonunda tüm yanlışlar ve bahaneler benim üstüme oluyor. Dürüst olmayı seviyorum ve ilgilendiğim kadarıyla yıllara sığdırabileceğim kadar eğlence ve güzel zaman sığdırmaya çalışıyorum. İşte gördün mü, artık bunu kaydettin. Kullan bunu. Bir röportajda çok tutkulu olmaya en fazla bu kadar yaklaşabildim. Ne kadar kaldı? Hadi ama, ben sıkılıyorum.

Bugünü boşver, önemli olan yarın.

Daha büyük, daha iyi her şeyde.

Para mutluluk alamaz ama kesinlikle onu verebilir!

Şu dünyaya çalışmak için mi geliyoruz yoksa birer çay içip sohbet ederek keyif yapmak için mi?

Biliyor musun, ne düşünüyorum. İnsan kaderini fazla zorlamamalı.

İnsanlar ancak hayalleriyle yaşar ve biraz yaşamaya başlayınca tüm hayallerini kaybederler...

İnsana ölüm kadar acı da gereklidir.

Hırs, bir sandalın yelkenini şişiren rüzgâra benzer; fazlası gemiyi batırır, azı da gemiyi olduğu yerde tutar.

Hayat sevilirse de, yokluk denilen şeyin de sevilecek yönleri yok değildir.

Ebedi hayatın ne olduğunu bilmem ama, bu dünyadaki hayatımız kötü bir şakadan ibarettir.

Bu dünyayı tıpkı dünyaya geldiğimizde onu bulduğumuz gibi aptal ve kötü bir biçimde terk edeceğiz.

Hakiki bir ihtiyacın olmadığı yerde hakiki bir hazzın var olması söz konusu olamaz.

Gerçeği sev. Ancak hatayı affet.

Cennet (var) olduğum yerdir.

Kendi ilerleyişimle sevindim, zayıflığımla kederlendim ve insan davranışının evrensel iniş çıkışlarının dert ortağı oldum.

Bir gün gelir, yaşamı karşınıza alır, onunla söyleşmeye başlarsınız. Bunun yaşı yoktur. Rimbaud gibi yirmi yaşında da olabilir bu, Dostoyevski gibi altmışında da. Korkmadan, yaşamla yüzleşmek gerekir.

Düşünmek bir tuzaktır, akıl dürter huzuru. Mutlu yaşamak için, aptal olmak gerekli.

Her zaman şükrederim. Bazıları en ufak bir rahatsızlık yaşayınca isyan eder Tanrı’ya. Bende isyan yok. Olacak olur, onun önüne geçemezsin. İyiyim ben, iyiyim. Asla ummayacağım güzel şeyler geldi başıma. Mutlu oldum ben bu hayatta.

Biz büyüklerimize saygı ve küçüklerimize sevgiyi öğrendik.