#yoksulluk

Yoksula gülmedim, zenginliğe özenmedim, faşistleri sevmedim, ezilenleri dövmedim, ben devrimci doğdum, devrimci öleceğim!

Eğer fukaralık büyükler için korkunçsa çocuklar için felaket sayılırdı. Çocuklar fakir fakat çalışkan ve hürmete layık insanların da bulunabileceğini tahmin edemezler.

Fakirlik onların indinde; az yiyecek, eski püskü elbiseler, kaba hareketler ve kötü adetlerden ibarettir. Fakirlik bence alçalmak demekti.

Yoksulum, kimsesiz, ufak tefek, gösterişsizim diye duygusuz, vicdansız mıyım sanıyorsunuz?

Medeniyet… çocuklarını, refahlarını sağlayamadan çok fazla üreterek öldürüyor. Ahlak ya da sahte erdem teorileri, kendilerini yoksulluktan satmaya zorlanan topçu yemi, terbiyecilerin karınca yuvası üretmeye teşvik eder. Bu kusursuz babalık, sahte bir erdemdir, zevk bencilliğidir.

Zenginlikten yoksun özgür adam derhal zenginin boyunduruğunun altına battı. Yeni kurtulan köle, kendi geçimini sağlama ihtiyacından korkuyor ve Damokles'in kılıcı gibi sarkan bu yeni kaygıdan kaçmak için kendisini köleliğe geri satmaya acele ediyor.

Zenginlik olmadan düşüncesizce ona özgürlük vermede, onun fiziksel işkencesini zihinsel bir işkence ile değiştirirsiniz. Böylece insanlara özgürlük verdiğinizde, konforun ve endüstriyel çekiciliğin garantisi olan iki destekle desteklenmeli ...

Felsefe, medeni toplumlarda, eğer sıradan insanlar servetten yoksunsa, özgürlüğün aldatıcı olmadığını unutmuş.

Medeniyet altında yoksulluk, süperliğin kendisinden doğar.

Hiçbir şey yoksulluk kadar ezici olamaz. Hiçbir şey de servet peşinde koşmak kadar aşağılanmamıştır.

Dünyada öyle aç insanlar var ki, onlar Tanrıyı ancak ekmek biçiminde görürler.

İsa'nın öğretilerinde ona birinci derecede yer verdiği erdemlerin başında ruh yoksulluğu mudur? Hatta bir erdem mi? Kesinlikle hayır. Ruhun erkeksi, ruhun dürüstlüğü, haklı amacın doluluğu, bunlar erdemlerdir; ruh yoksulluğu bir suçtur.

Soğuk nefesleri, boğuk baktı gözleri. Neler gördü toyken, aç yattı dünya tokken. Mutluluğu azaldı çokken...

İşin en kötü yanı, çocukların niye aç kaldıklarını anlayacak durumda olmamaları.

Kötü ahlak, yoksulluk getirir.

Ölüme, yoksulluğa, bilgisizliğe çare bulamayan insanlar, mutlu olmak için bunları hiç düşünmemek gerektiğini anladılar.

Bir daha asla düşmanımızın olmamasını sağlayacak bir fikrim var, tabii bununla ilgileniyorsanız. Kimse bununla ilgilenmiyor mu? Bu bir tür ilginç teori ve tek yapmamız gereken bunun için kararlı ve azimli bir hareket. Dünyadaki tüm düşmanlarımızdan bir seferde kurtulabiliriz. İşte yapacağımız şey: Nükleer silahlara ve savunmaya her yıl harcadığımız parayı biliyorsunuz, trilyon dolarlar. Bunun yerine, bu parayı dünyadaki fakirlerin beslenmesi ve giydirilmesi için harcarsak - ki aslında silahlanmaya harcadığımız para insanların ihtiyaç duyduklarından kat kat fazladır - tek bir insan bile bu hareketin dışında kalmaz... bir kişi bile... ve dış uzayı keşfetmek için yarışırdık, birlikte, barış içinde, sonsuza kadar.

Tanrı yarlıkladığı için, kendi kut'um (meziyetlerim, talihim) var olduğu için, ben, kağan olarak Taht'a oturdum. Tahtıma oturunca, aç, yoksul, dağınık milleti topladım. Yoksul milleti zengin kıldım. Az milleti çok kıldım.

Yok, yok onlar olmasaydı Kuruşlarda olmazdı. Çünkü onların yoksulluğu olmazsa, Semiremez hiçbir insan.

Yoksula bakmaktan çok servete tapan bir ulusun içinde yaşıyoruz. İçinde yaşamamız gereken ulusun bu olduğunu düşünmüyorum.

Milyarderlere vergi muafiyeti verip de yaşlılarımıza ve çocuklarımıza bakamadığımızda biz nasıl bir milletiz?

Amerika'da çocuklar açken, milyarderlerin süper yatlarının boyutu konusunda yarıştığı bir ülkeyi kabul etmemeliyiz.

Sokakta uyuyan çocukların üzerinden atlayarak milyarder olamazsınız.

Diş ağrısı çekenler dişleri sağlam olanları; yoksulluk çekenler de parası çok olanları mutlu sanırlar.