#yaşlılık

Bizler gençken, dostum, dünya çok yaşlıydı.

Kadın gençken çiçekli bir mağaradır. Yaşlanınca mağaradan bir ejderha çıkar.

Havanın değiştiğini haber veren genç uzuvlar değildir; bunu evvela ihtiyar kemikler sezerler.

İnsanlar yaşlandıkça hem daha deli, hem daha bilge olurlar.

Bir zamanlar sevilmeye layık olmuş yaşlı kimseler için en tehlikeli gülünçlük, artık öyle olmadıklarını unutmalarıdır.

Dikkatli bir şekilde gözlemlenirse, yaşlılık bedenden ziyade ruhları bozar.

Bir kere ağaran saç bir daha kararmaz.

Gençlik ilkbahar gibidir, yaşlılık ise kışa benzer, öyle bir kış ki, arkasından bahar gelmez.

Bir çocuk cenazesi gören yaşlıların ve bir yaşlı cenazesi gören çocukların acınmalarında ne sinsi bir teselli vardır.

Bizim gibi bir yaştaki kişinin özgür olabilmesi için kişi bir otorite duruşu içinde olmalıdır.

Yaşlılar da gençler gibi felsefe ile kendilerini yetiştirmeliler. Birinci grup kaderin onlara sunduğu serveti hatırlayarak gençleştiğini hissetmek için, ikinci grup, gençliklerine rağmen gelecek karşısında yaşı ilerlemiş birisi kadar cesur olmak için.

İtalya'daki bazı çocuklar bana "Mama Jazz" (Jazz Anne) diyor; bence bu çok tatlı. Tabi "Grandma Jazz"(Jazz Büyükanne) demedikleri sürece.

Güzel genç insanlar doğa kazalarıdır, ancak güzel yaşlı insanlar eserlerdir.

Yaşlılık diye bir şey yoktur, sadece hüzün vardır.

Yaşlılar bir zamanlar gençti, gençler hiç yaşlı olmadılar.

İşe yaramaz, sarhoş, dışlanmış kişi olacağız. Uzun beyaz sakallı ve uzun beyaz saçlı olacak; örgütlü topluma karşı saygın olmayan, dinç, şerefsiz ve düzensiz yaşlılık.

Genç ise, henüz evlenme zamanı gelmemiştir. İhtiyar ise, vakti geçmiştir.

İnsanlar ihtiyarları sayarlar, fakat onları sevmezler.

Bir gün masalları tekrar okumaya başlayacak kadar yaşlanacaksın.

Havanın değiştiğini haber veren genç uzuvlar değildir; bunu evvela ihtiyar kemikler sezerler.

Gençlikte sevmek için yaşarız, yaş ilerledikçe yaşamayı severiz.

Zaman kimseyi kayırmaz, her canlı yaşlanır, her şey eskir.

Gördüm yapraklarımın bir bir döküldüğünü, Baharda yaşamanın bilmedim nedir tadı. Gemi yüzü görmeyen bir limanın hüznünü Kimsesiz gönlüm kadar hiçbir gönül duymadı.

Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorum, Ne büyük nimet olduğunu ah ey güzel gün. Boş yere üzülmekte mana yok, anlıyorum Kadrini bilmek lazım artık her açan gülün. Şükretmek türküsüne daldaki her bülbülün, Yanmak da olsa artık aşk ile yaşıyorum.