#sefalet

Fikir, sanat, eğitim, sanayi, tarım, adalet. Her konuda müthiş bir sefalet içindeyiz. Elimizde duble yollar, AVM'ler ve lüks rezidanslardan başka bir şey kalmadı..!

Sosyalizm bir başarısızlık felsefesidir. Sosyalizm, cehalettir ve kıskançlıktır. Onun doğasında var olan, sefaletin eşit paylaşılmasıdır.

Öyle bir şeydir ki bu kibir, insanı kendi elindekiyle değil başkasının sefaletini görerek mutlu olmaya iter.

Bütün zenginliğin bir avuç açgözlü insanın elinde bulunduğu ve çoğunluğun sefalet içinde yaşadığı bir toplumda kimse mutlu olamaz.

Sefalet asla bitmeyen bir eşleşmedir.

İsraf sefahatin, sefahat ise sefaletin kapısıdır.

Seks, sefillerin son sığınağıdır.

Çalışın, çalışın, proleterler, toplumsal serveti büyütmek ve bireysel sefaletinizi arttırmak için çalışın; çalışın ki, daha da yoksullaşarak, çalışmak ve sefil düşmek için daha fazla gerekçeniz olsun. Kapitalist üretimin insanın gözünün yaşına bakmayan yasası budur.

Çağımız çalışma asrıymış, öyle diyorlar; aslında acı, sefalet ve çürüme asrı.

Tüm bireysel ve toplumsal sefalet, çalışma tutkusundan doğmuştur.

Lanet olsun sana yoksulluk!

Geçmişten bu yana, halklar yeryüzünde kendilerini çok mutsuz hissettikleri için onları, tanrısal öfke ile tehdit ederek susmaya zorluyorlar; sefilliklerinin gerçek nedenlerini görmelerini engellemek için bakışlarını göğe çevirtiyorlar.

İnsan sefaletinin bu genişleyen manzaralarından ve kişisel sefaletten, insan inançlar oluşturmalı, diğer insanları kardeşleri olarak görmeli ve özgürlük için savaşmalıdır.

Beni oldukça üzen bu sefaletin kaynağı eğitimin ihmal edilmesidir.

Sefalet içinde ölürüm de erdeme ihanet etmem.

Toplumda var olan neredeyse tüm sefalet, yoksulluk, suç ve karışıklık hükümetler aracılığıyla bu güç uygulamasından kaynaklanır.

Sefaletim beni canımdan öyle bezdirmişti ki, artık bu hayatı savsşmaya değer görmüyordum. Bahtsızlık baskın çıkmış, fena yüklenmiştir. Öylesine bitmiştim ki, şimdi eski halimin bir gölgesiydim ancak.

Sefalet ve cehalet her zaman büyük kötülüklerin nedenidir. Sefalet kolayca öfkeye kapılır ve cehalet kısa sürede aldatıcı öğütlere teslim olur.

Sefaletin önünü almak ve yoksulların artmasına engel olmak, daha insancıl, daha merhametli, daha iyiliksever olmaz mıydı?

Kanunlar ne kadar çoğalırsa sefalet de o kadar artıyor. Sefalet ne kadar çoğalırsa kanunlar da o kadar artıyor.

Hayatımızın, kanunun erişemediği ne derin sefaletleri var...

Bizim problemimiz dünyanın her tarafında insanların sefalete, açlığa, aptallığa, ve savaşa, ve acımasızlığa karşı itaatkarlığı.

Milyonlarca insan derin, akıllara durgunluk veren bir yoksulluk içinde doğarak yaşamakta ve ölmekte. Bu böyle mi olmalı..?

Sayısız insan, cehennem gibi bir hayat içinde ölümle pençeleşiyor. Evinde bu kadar felaket yaşanırken sarhoş olmaya utanmıyor musun?