#metafor

İnsanoğlu cebi delik bir dilenci. Ne versen alır, ne kadar koysan taşır.

Bütün hislerimizi yumruk kadar kalbimize sığdırıyoruz.

Bütün hayatımı bir salkım üzüm gibi avucumda sıkmak istiyorum, suyunu, hayır, şarabını damla damla gölgemin kurumuş boğazına akıtmak istiyorum, kutsal su gibi.

Dağa kartal da gider yılan da. Ama biri uçarak gider diğeri sürünerek. Biz Türk milleti olarak kartal gibi yaşayacak ve kartal gibi hâkim olacağız. Zenginliklerimizi kendimiz kullanırsak ekonomik güç bulur, milletimiz rahat yaşar, Türk milleti özlediği huzura kavuşur.

Aslan, ağaçtan kendisine gülen maymunu umursamaz.

Bizler birer kırmızı karanfil olarak ülkenin dört bir yanında açacağız.

Bu dünyada her zaman senden faydalanmaya çalışacak insanların olduğu açıktı — O krallar ve kraliçeler kendilerinin çok önemli olduğunu düşünen, sizden faydalanmak isteyen ve hayatınızı cennet ve cehennem haline getiren insanlardır. Cennet kısmını alacağına dair söz veriyor ve Cehennem bunların gerçekleşmediği zamandır.

Otobüsler gerçekten kalabalık. Yakıt fiyatlarından mıdır bilmiyorum ama benim maratonum hep kalabalık.

Abdullah Öcalan: "Biz Türkler ile et ile tırnak gibiyiz." dedi. Ve ben ona, biliyorsun bazen et ve tırnak kopup birbirinden ayrılabiliyor dedim.

Din hiçbir işe yaramaz; gece yarısı karanlık bir mahzende orada olmayan siyah kediyi aramaktır.

Herkesin cehennemi farklıdır. Sadece alev ve acıdan oluşmaz. Asıl cehennem, yolunda gitmeyen hayatındır…

...DNA bilmez de, umursamaz da. DNA yalnızca vardır. Ve biz, onun müziğiyle dans ederiz.

Bir dünyayı dinle ya da Semavi türden dinlerle doldurmak, sokakları dolu silahlarla doldurmaya benzer. Kullanılırsa şaşırmayın.

İnançlar keçi yolu gibidir. Bir yolu sıklıkla kullandığınız vakit o yol size doğru yol gibi görünür.

Uçmak bir yerden bir yere ulaşmak için kanat çırpmaktan daha öte bir şey.

Anlaşılan çocuklarla fincan takımları arasında pek fark yoktu. Kırıla kırıla bir tek kaldıkları gibi işe yaramaz oluyorlar, bir köşeye atılıyorlardı.

Diş ağrısı çok fena şey enişte, dedi. Fakat yeri belli olan, ağrılardan korkmamalı. Derinlerden gelen bazı ağrılar var ki...

Ben çiçeklere "toprağın sevdası" derim Kınalı Yapıncak... Onlar da toprağın dudağında birer buse olarak açılıp sönüyorlar... Hangisi toprağın kalbine gitmeyi düşünüyor?

Biz ancak rükuda eğiliriz.

İnsanlığın önünde cansız inekler var. Gelin bu inekleri kaldıralım, insanlık kurtulsun.

Öyle bir çağda yaşıyoruz ki çiçekler bereketli topraklarda, iyi yağmurlarla büyümek yerine çiçeklerden beslenerek yaşamaya çalışıyor.

Belki kitaplar bizi yarım da olsa mağaralarımızdan çıkartabilirler.

Ölüm, hayatın bizden yüz çeviren tarafıdır.

Kanatları altınla kaplı kuş uçamaz.