#kayıtsızlık

İşin özü şu ki, bazı insanlar canlıları yaralamaktan ya da öldürmekten hoşlanırlar. Ve yapmayanların çoğu, yapanlara kayıtsız kalıyor.

Görmüyor musunuz ki sizin bu mutluluk arayışınız, kendinizi mutsuz ve çaresiz hissetmenizin asıl nedenidir? Diğer yolu deneyin; hazza ve acıya kayıtsız, onları ne isteyerek, ne de reddederek, bütün dikkatinizi "Ben-im"in ebediyyen var olduğu düzeye verin. Çok geçmeden idrak edeceksiniz ki huzur da, mutluluk da sizin kendi doğanızdır ve onları belli kanallarla aramanız karışıklık ve sıkıntıya neden olmaktadır.

Mükerrem kendisini en perişan bir kıyafetle yahut en mutena tuvaleti ile karşılamış olsa yine aynı sakin ve lakayt edayı muhafaza ediyor, değişikliği fark bile etmiyordu. Lakin ne gariptir ki masa örtüsündeki bir lekeyi, bardakların birindeki çatlağı derhal görüyor, yemeğin üç dakika gecikmesi de dikkatinden kabil değil kaçmıyordu.

Kıçlarını yumuşak koltuklara vermişler, ötede boş yere onbinlerce asker ölüyormuş, umurlarında bile değil!

Yaşamımız önem verdiğimiz olaylara karşı sessiz kaldığımız gün son bulmaya başlar.

Beni korkutan kötülerin baskısı değil iyilerin kayıtsızlığı.

Sonunda, düşmanlarımızın sözlerini değil dostlarımızın sessizliğini hatırlayacağız.

İnsanlar hep hasta, sakat düşmüş, yaşamaktan korkuyorlar; hallerine bakılınca sanki bir sis içinde geziyorlar sanılır, herkes kendi acısından, kederinden başka bir şey bilmiyor...

Önlerine geceyi gündüzü ve yaşamı katmış gidiyordu insanlar. Kendi gürültülerinden hiçbir şey duymuyorlardı. Sallamıyorlardı.

Herkesin derdi kendine, dünyanınki de hepimize.

Kimseye darılmazdı çünkü insanlarla ilgilenmezdi.

En büyük intikam kayıtsızlıktır.

Evren o kadar insan değil ki, insan hakkında çok az düşünce ile yoluna devam ediyor. O sadece bir olay, bir son değil.

Her yanımı bir çeşit aldırmazlık duygusu sarmıştı.

Gözün görmediği şeye yürek nasıl üzülsün ki?

Bir şeyler yapabilecek olmak ama onları yapmaya önem vermemek!

İyinin düşmanı kötü değil, düşünce yokluğudur.

İşleyebileceginiz en büyük günah, başkasından nefret etmek değil, ona kayıtsız kalmaktır. İnsanlık dışı olmanın özü nefret değil, kayıtsızlıktır.

Mutluluk kaledir. Çünkü mutluluk senin gibi üzgün ve acı çekenleri görmezden gelebilen, açlığa ve yoksulluğa sırt çevirebilen şanslı azınlığın tadını çıkarabildiği kapalı bir alandır.

Eğer mutluluk bir kaleyse,ne yaptığının hiç önemi yok.

Sevmek sevmemek insanın elinde olmadığına göre, ne âşık sevgilisinin vefasızlığından, ne de sevgili âşığının kayıtsızlığından şikayette haklıdır.

Onlar salak gerizekalılarsa ben ne yapayım.

Her şey ilgimi çeker, ama hiçbir şey beni avucunda tutamaz.

Ne umutlarım var, ne de pişmanlıklarım.