#kabullenme

En önemli kaygım, genç kuşakların yazdıklarımı yeterli ölçüde tartışmadan kabullenmeleridir.

Ama iyiyim, mutluluk denen şeyi abartmaktan vazgeçtim.

Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül,yahut diken. Ya hayattır, yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

Olmuş bitmiş, düzeltilmesi elde olmayan şeyler için acınmakta boştur oysa.

Ne yaparsan yap, iyi ya da kötü, insanların her zaman söyleyecek olumsuz bir şeyleri olacak.

Aslında emekliye ayrılmam, uzun zamandır belli olan bir durum. Ama zihinsel olarak büyük bir yıkım yaşadığım için resmi bir açıklamada bulunamadım. Çok üzgündüm, futbolu bırakmayı uzun bir süre kendime de kabul ettiremedim. Ne yazık ki artık dönmek için yapabileceğim bir şey yok.

Bana düşen bütün görevleri yerine getirdim, ölüme de hazırım.

Depresyonumla iyi arkadaş oldum, ah, çok moralim bozuktu ya da hayat korkunç.

Bazen olmaz. Hayat istediğini sunmaz, sunsa da uymaz. Ya zaman yanlıştır; ya mekan. Belki de insan.

Yeryüzünde her şey nasılsa doğru olan da odur.

Hayat bizim kurduğumuz, tasarladığımız bir oyun değildir; orada sahne alan kim olursa olsun, ona ne kadar yakın olursak olalım her şey bizim istediğimiz gibi gelişmeyebilir. Hayata dair her kurgumuz, her gelecek planımız başka başka hayatların, başka ruhların, kişiliklerin beklentileri ve hayatlarıyla ölçülür, orada her beklenti hayal kırıklıklarına gebedir; beklentilerini birer inanca dönüştüren yürekler içinse hayattan derin bir çöküş beklemektedir. Bu inancın söndüğü yerde yeni bir hayata açılacak bir kapı yoktur.

Dünyayı değiştiremiyorsan dünyanı değiştirirsin. Hepsi bu.

Endişelerinizden kurtulmak istiyorsanız, yaşamaktan en çok korktuğunuz şeyin bir gün başınıza geleceğini kabul edin.

Eğer istediğin olmazsa acı çekersin, eğer istemediğin bir şey olursa yine acı çekersin, hatta istediğin şey tam olarak olsa da yine acı çekersin çünkü onu kaybetme riskin vardır. Zihin böyle belalı bir şeydir. Değişimden özgür olmak ister. Hayatın koşullarından ve ölümden özgür. Fakat değişim hayatın kanunudur ve ne kadar dirensen de bu gerçeği değiştiremezsin.

Tedavi edilemeyen şeylere dayanılmalı.

Hayatta öğrendiğim her şeyi üç kelime ile özetleyebilirim: Hayat devam ediyor.

Cesaretin en büyük denemesi, mağlubiyeti üzülmeden kabul etmektir.

Evren olmasını istediğimiz gibi değil, olduğu gibidir.

Ölmeyi ve kelimenin tam anlamıyla ölmeyi öğrenmeliyiz. Sonun korkusu tüm sevgisizliğin kaynağıdır.

Küçük şeyleri dert etmeyin. Kusursuz olmayabileceğinizi kabullenin.

Ufak şeyleri dert etmediğiniz’ zaman yaşamınızın kusursuz olmayacak fakat hayatın size sunduklarını daha az dirençle kabullenmeyi öğreneceksiniz.

Zen felsefesinin önerdiği gibi, sorunlara bütün gücünüzle direnmek yerine, "ucunu bırakmayı" öğrendiğiniz zaman, yaşamınız su gibi akmaya başlayacaktır.

Bırakan, başkaları haklı oluversin. Bu sizin haksız olduğunuz anlamına gelmez.

Hayat, siz başka planlar yaparken başınızdan geçenlerdir.