Vladimir Bartol

Dünyadaki en garip yaratık hiç şüphesiz 'insanoğlu' diye mırıldandı. Bir kartal gibi uçmak istiyor, ama kanatları yok! Bir aslan kadar kuvvetli olmak istiyor, ama pençeleri yok! Onu ne kadar noksan yaratmışsın ey Tanrı! Üstüne üstlük bir de onu cezalandırmak için noksanlarını idrak etme yeteneğini de vermişsin.

Sünniler, Hristiyan mezhepleri, Yahudiler, Brahmanlar, Budistler, ateşperestler, putperestler. Bu dinlerin taraftarları kendi görüşlerini doğrulamak için kanıt üstüne kanıt sunup, diğer fikirlerin yanlışlığını ispatlama çabası içindeydi.

Kötü biri değilimdir ama seni peşin peşin uyarayım. Beni kışkırtma ve benimle alay etmeye kalkışma. Yoksa sana öteki yüzümü göstermek zorunda kalırım.

Oku, dünyayı tanı, hiçbir şeyden korkma. Her türlü önyargıdan uzak dur. Hiçbir şeyi aşırı yüceltme gözünde. Hor da görme. Her şeyi araştır. Cesur ol.

Buradan çok uzaklara git oğlum! Her şeyi bilmeye ve öğrenmeye çalış. Her türlü önyargıyı kendinden uzaklaştır.

Biliyoruz ki ancak zerre kadar bir bilginin efendisiyiz. Kalan sonsuz büyüklükteki bilinmezliğinse kölesiyiz.

İnsanlar masallara, uydurulmuş hikayelere bayılırlardı. Gözlerini kör edecek şeyler onları mutlu ediyordu.

Bedenimiz miskinliğe ve rehavete meyillidir. Hedefe giden yolda karşılaştığımız zorluklar onu korkutur.

Biz vücudumuzun tüm zaaflarına teslim olmak yerine,onlara hükmeden seçkin kişiler olmalıyız.

Çölde açlıktan ölmekte olan bir çakal kafesteki karnı tıka basa tok bir aslandan daha mutludur.

İnsanın, zihni ve tutkuları eğer o büyük engel olmasa bir kartal misali uçmasını sağlayabilirdi.

O zaman düşün neydin dün, nesin bugün? O vakit anlarsın yarın da olacaksın ancak bu kadar.

Sırtımızda yanılgılarımız savrulup gidiyoruz. Kesinlikle çok korkunç bir tanrı bize hükmediyor.

Tüm büyük şeyler, bütün insanlık onlara karşı çıksa da, büyüklüklerinden bir şey yitirmezler.

Hepimiz geleceği çok fazla düşünüyoruz. Bu sebeple de bugünümüzü heba ediyoruz.

Tarikatların kudretleri, taraftarlarının kendilerine körü körüne inanmalarına bağlıdır.

Ne de olsa hepimiz ölümden sonraki pişmanlığın bir anlamı olmadığını biliyoruz.

Eski alışkanlıkları bırakmak zordur. Bu nedenle de herşey eskisi gibi sürüp gitti.

Bizi mutlu ya da mutsuz kılan; olaylar değil, onları algılama biçimimizdir.

Her alanda başarı ya da başarısızlık binlerce küçük tesadüfe bağlıdır.

Bilge birinin dediği gibi hayat çok kısa ve öğrenecek de çok şey var.

Babalar evlatlarının yaptıklarından her zaman mesul değillerdir.

Esasen her türlü tarikat mensuplarını aldatma üstüne kurulur.

Bilinç seviyesi ne kadar düşerse fanatiklik de o ölçüde artar.