Abdülhak Hamit Tarhan

Kim demiş ki çocuk küçük bir şeydir. Bir çocuk belki en büyük bir şeydir.

En büyük zevkim, ümidim, neşem. Kırda seyran idi, her gün, her dem.

Siyasiyat ile iştigal edenlerin, hissiyat ile alakaları kalmaz.

Eyvah ! ne yer, ne yar kaldı, Gönlüm dolu ahu zar kaldı.

Namuslu bir insanın verdiği söz, yemin yerine geçer.

Kötülere iyilik etmek, iyilere kötülük etmekle birdir.

Kullanmasını bilenlerin elinde zehir de bir ilaçtır.

Hak yiyen insan, kan içen insana özğüdür.

Ne ararsan bulunur, derde devadan gayri.

Gönül bir binadır ki, mimarı muhabbettir.

Ölmeden önce arkama bir it taktılar.

Ne çare; insan hayalsiz yaşayamaz.

Eğitimli bir insan ahlaksız olamaz.

Para mabud ve bankalar mabed.

Uzadıkça kısalan şey; ömürdür.

Deha, ebediyetlerin silsilesidir.

Felaket gibi hoca az bulunur.

Yüzsüzlük, örtü istemez.

Rezalet, fazilet olamaz.

Felaket, zekayı eğitir.