Filmde üslupla ilgili beni özellikle etkileyecek herhangi yeni bir fikre rastlamadım. Bence üslubun özgünlüğüyle ilgili kafa yormak az çok faydasız bir şeydir. Yaratıcı bir zekaya sahip gerçekten özgün bir kişi eski üslupla çalışamaz, değişik bir şey yapar. Diğerleri üslubu daha ziyade yerleşmiş adetler olarak düşünür ve bu adetler dahilinde çalışmaya uğraşırlar.

Ancak hiçbir şey yapmayan insan hata yapmaz.

Dünyayı yönettiğimi iddia etmiyorum, ben sadece kendi gezegenimi yarattım.

Sanat görüneni tekrarlamaz, görünür kılar.

Yaratıcılık varoluştaki en büyük isyandır. Eğer yaratmak istiyorsan, bütün şartlanmalardan kurtulmak zorundasın. Aksi halde yaratıcılığın kopya çekmekten başka bir işe yaramaz.

Sanat, taklitin bittiği yerde başlar.

Kaynağımız ne olursa olsun korkmayalım, gene de kendi şiirimizi yazarız.

Acayip şeyler, acayip düşüncelerden doğar...

Ne kadar kolay olursa olsun, küçük bir iş bile hata edildiği takdirde insanın başını belaya sokabilirdi.

Birçok olasılık beni yeniden boş bir tuval gibi hissettiriyor, bunun için ARTPOP bir hasara yol açabilir.

Sanatçının yapacağı işe karıştık mı, onun da aklını karıştırıp, kendisini bulamamasına sebep oluruz, diye düşünüyorum.

Ders insanın beynini bulandırır. Otantik yaratıcılığını yok eder..

Her şey hiçbir şeyin yankısı değil.

Sanatçılar ve zanaatkarlar, bir insanın, tamamen kendine mahsus olan şeyleri bile kendine mal edemediğinin en açık kanıtını sunarlar. Sanatçının çıkardığı işler, doğduğu yuvayı terk eden kuşlar gibi elinden kaçıp giderler.

Önde koşmak, arkada kalmak kadar tehlikeliydi. Her yanlış adım hareketi yavaşlatır.

Hata yapma korkusuyla suç işliyoruz.

Yaratmak istediğimiz şeyi taklit etmemeliyiz.

Çalışmayı sana arı öğretebilir. Beceriklilikte bir kurt sana öğretmen olabilir. Bilgiyi daha önceki insanlardan alabilirsin. Ama sanatı, yalnız kendin ortaya koyabilirsin.

Eğer başkasının hikayesini beğenmiyorsan, kendininkini yaz!

Kaideyi bozan istisnalar üretmektir işim.