Uyanıkken bir dakika ve onurlu yaşamak, uyurken bin yıl yaşamaktan daha şereflidir.

Ne zaman öleceğimiz önemli değildir. Önemli olan nasıl öleceğimizdir, bize düşen şerefimizle ölmektir.

Gerçekten yaşamak istiyorsak, bir an önce denemeye başlasak iyi olur.

İnandıkları doğrultusunda yaşamayan, gerçekten inanmıyordur.

Benim ayinim düşünüp yapmaktır. Benim dinim insan gibi yaşamaktır.

Şereli bir ölüm şerefsiz bir ömürden daha iyidir.

Her varlığın ilk yasası, kendini korumak, yaşamaktır. Siz baldıran ekiyor ve başakların olgunlaştığını görmek istiyorsunuz.

Düşünmekte tatlı bir yaşam yoktur.

Ölümsüzlük arzusu, büyük bir hatanın devam ettirilmesine duyulan arzudur.

Hayatınızın ikinci yarısını, ilk yarının hatalarından kurtularak geçirebilirsiniz.

Beklenti en büyük hatadır.

Ancak hiçbir şey yapmayan insan hata yapmaz.

Şereli bir ölüm şerefsiz bir ömürden daha iyidir.

Felsefe bir yaşam eylemidir.

Yaşam” demek “burada ve şimdi” demektir; çünkü yaşam burada ve şimdi yapmamız gerekenlerdir.

Hatalar ve kusurlu ürünler dünyasında sanki yaşam için gerekliymiş gibi yaşamayı öğrendik.

Onurlu ve dik yaşamak iz bırakır hayatta.

Düştüm, düşmüşlüğüm kimsenin değil benim yanılgımın eseri.

Ölüm hiçbir şeydir, ama mağlup ve şerefsiz yaşamak her gün ölmektir.

Acınası biri olarak yaşamak ölüm gibi bir şey, öyle değil mi?