İnsan ruhunu iki şey karartır: susulacak yerde konuşmak ve konuşulacak yerde susmak.

Konuşmasını bilen ne zaman konuşması gerektiğini de bilir.

Güzel sözler asla diline zarar vermez.

Sözcükleri ağzınızdayken yutmak onları daha sonra yemekten daha iyidir.

Can sıkıcı olmanın sırrı, her şeyi söylemektir.

Ne söylediğini, kime söylediğini ve ne zaman söylediğini unutma.

Bir kadın yarım saatlik bir konuşmayı devam ettirebiliyorsa, bu bile iyiye işarettir.

İnsanlar nasıl konuşulması gerektiğinin dersini alırlar; ama en büyük bilgi, nasıl ve ne zaman susulması gerektiğini bilmektir.

Konuştuğun zaman sadece bildiklerini tekrar edersin; ama dinlersen, yeni şeyler öğrenebilirsin.

Sessizliği bilmeyenlerin sesini dinlemezler.

Çok fazla bilgi verenden bilgi alınmaz.

Milyonlarca yıl insan türü hayvanlar gibi yaşadı. Ancak sonra bir şey oldu tüm hayal gücümüzü ortaya çıkaran. Konuşmayı ve dinlemeyi öğrendik. Konuşma fikirlerin iletişimini sağladı, insanlığın birlikte çalışıp imkansız şeyler başarmasını da. İnsan türünün en büyük kazanımları konuşma ile geldi, ve en büyük hataları konuşmamaktan. Böyle olmamalı. En büyük umutlarımız gelecekle birlikte gerçek oluyor. Teknoloji kullanımı ile, imkanlar sınırsız. Sadece konuşuyor olduğumuzdan emin olmamız gerek.

Hiçbir aptal şölende sessiz olamaz.

Konuşmanın beceremediğini saf masumluğun susması başarır çoğu kez.

Akıllı olan, sohbet sırasında ne hakkında konuştuğundan ziyade kiminle konuştuğunu düşünerek hareket edecektir. Bunu yaptığı takdirde sonradan pişman olacağı hiçbir şey söylemeyeceğinden emindir.

Her cümleyi soru soruyormuş gibi bitiriyorsunuz ya, yapmayın şunu.

Her sözün doğru olmalı; fakat her doğruyu söylemek, doğru değil.

Gereken kadar konuş. Başkaları seni susturmadan susmasını bil.

Dünyanın yarısı söyleyecek birşeyi olan ama söyleyemeyen, öteki yarısı da söyleyecek birşeyi olmayan ama durmadan konuşan insanlardan oluşur.

Sessizlik bilge bir adama cevaptır.