Sevgi, ışık türünden kendisini çoğaltan değilse nedir? Ben bunu her gün yaşıyorum; kalpleri taş yüklü olanlar, başka halkları sevdikçe kalplerinde sevgiye yer kalmayacağını sanıyorlar; halbuki insan kalbi sevdikçe büyüyor. Ben topraklarımızın halklarını sevdikçe kendi halkımı daha da çok seviyorum.

Dünyaya ışık geldi, ama insanlar ışığın yerine karanlığı sevdiler. Çünkü yaptıkları işler kötüydü. Kötülük yapan herkes ışıktan nefret eder ve işleri açığa çıkmasın diye ışığa gelmez.

Gelin taniş olalım, işi kolay kılalım. Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.

Işıkta olduğunu söyleyip de kardeşinden nefret eden hâlâ karanlıktadır. Kardeşini seven, ışıkta yaşar ve başkasının tökezlemesine neden olmaz.

Aşk, iki iken bir olmak demektir.

İki farklı yabancı yerine beni bir kardeş gibi görmeyi öğrenmelisin.

Gece garip bir şeydir ve olmaması gerekir, o yüzden ışıkça yeniden ve yeniden yok edilir.

Evrenin her yerde görülen temel etkisi birleşme, bütünlenmedir. Patlama, ayrışma, dağılma ancak daha fazla bütünleşmenin olamadığı yerde ortaya çıkar.

Canlıları hayatta bırakan yiyecek değildir, bağlanacak bir şey bulmalarıdır, hiç bağsız bir can olmamıştır.

Yaşamın genel geçer doğruları vardır: Hak, hukuk, adalet, sevgi, kardeşlik, birlik, beraberlik.

Bilgeler, sıradan bir insanın "ben'"dedikleri şeyden sıyrıldığı takdirde evrenin geri kalanından ayrı oldukları hissini giderebileceklerinin binlerce yıldır farkındaydı.

Aynı dili konuşan, aynı geleneğin gereğini yaşayan, aynı hisleri tadan ve aynı soyu taşıyan insanlar, doğudan da olsa, batıdan da olsa, kuzeyden de güneyden de olsa aynı insanlardır, aynı güce sahiptirler. Bu yüce Allah'ın Türk milletine bahşettiği şerefli bir övünç kaynağıdır.

Vatanımızı seviyorsak hemşehrilerimizi de sevmeliyiz.

İçlerinde hep sadece maddi şeyler var, yine de canları acıyor.

Dinin merkezinde sevgi vardır. Sizi seviyor ve sizi affediyorum. Ben senin gibiyim ve sen de benim gibisin. Bütün insanları seviyorum. Dünyayı seviyorum. Yaratılanları seviyorum. Yaşamımızdaki her şey sevgi üzerine kurulu olmalıdır.

Başka bir dünya var.  Bu da var. Ve bu onun içinde. Ama, bu bir.

Hiçbir şey olmadığımı gördüğümde bu, hikmettir. Her şey olduğumu gördüğümde bu, sevgidir. Hayatım bu ikisi arasında gidip gelmekten ibarettir.

Dünya benim vatanım, sevgi benim dinim, İnsanlık benim ailem.

“Ben göremediğin hava akımlarında sallanan bir mum aleviyim. Yanmamı sağlayan kişi sen olmalısın.”

E, boşuna bilgi ışıktır dememişler.