Eğer hayatın anlamı olsaydı, onda anlam aranmazdı.

Hayatı anlamlardan soyduğun zaman sana kalan bir hiçtir.

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?

Çünkü yaşam bir yanıt değil, bir sorundur; bunun yanıtını sadece siz bulabilirsiniz.

her şey benim kalbimdir diyorum her şey kalbimdir diyorum işte o zaman ölüme eşitliyorum aklığını.

Felsefi kırkayaklar, Hakikat-Gerçeklik istasyonları arasında, tahta ya da metal bacakları, hatta kanatları kırdılar. Ele avuca gelmez bir şey vardı hep: Yaşam.

Zaman, olmayan ama olması zorunlu olan o yüzden olduğu varsayılandır.

Yeryüzünde her şey nasılsa doğru olan da odur.

Maddenin hem var hem yok olduğunu elektronlar yörünge atlarken anlarız, oradan oraya kaybolup ortaya çıkarak zıplar onlar, protonlar ise küçük bir alana hapsoldukları için yok oluşları tespit edilemeyecek kadar kısa sürede olur. İnsanın yalancı ve fani olması dahil var olan her şeyin neden ikili ve geçici yapıda olduğunun açıklaması budur.

Buradayız çünkü sıradışı bir balık topluluğu, karada yaşayan hayvanların ayaklarına dönüşecek özel bir yüzgeç anatomisine sahipti; çünkü Dünya, buzul çağı boyunca asla tamamen donmadı; çünkü Afrika'da bundan bir milyon yıl önce ortaya çıkan küçük ve narin bir tür, bugüne kadar ne yapıp edip canlı kalmayı başardı. Daha "yüce" bir yanıt için yanıp tutuşuyor olabiliriz, ama ne yazık ki yok.

An, zamanın ve ebediyetin birbirini dokundukları bir belirsizlik.

Yaşam çözülmesi gereken bir sorun değil ancak deneyimlenmesi gereken gerçekliktir.

En geniş biçimde ele alınan felsefe, değer açısından varoluşun eleştirel incelemesidir.

Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. Katlanmak mı iyi zalim kaderin oklarına, yumruklarına, yoksa çılgın denizlere karşı gelip bir son vermek mi? Ölmek uyumak hepsi bu kadar, yalnızca uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin ve çektiği bütün kahırları bedenin...

Rüyaların yapıldığı maddeden yapılmayız biz ve uykuyla çevrilidir küçücük hayatımız.

Hiçbir şey hiçbir şeyden gelmez.

Ölümden sonra doğduğundan önce neysen o olacaksın.

Münferit hiçbir şeyin ebedi olması tasarlanmamıştır; önünde sonunda ölüm tarafından yutulur.

Uzaktan bakıldığında, teması yitiriş olan dev bir gösteriden başka bir şey değil bu hayat.