Tek bir günün sırası gelsin diye yaşam boyu bekliyoruz.

Hayat, uzun yaşayanlar için bile kısadır.

Ömür, tutuşturulmuş bir ot gibidir.

Düşünmek istediğim tüm düşünceler, almak istediğim tüm yürüyüşler, okumak istediğim tüm kitaplar ve görmek istediğim tüm arkadaşlar için hala her günü çok kısa buluyorum.

İnsanlar ömür kısadır derler ama, yine de onu kısaltmak için ellerinden geleni yaparlar.

Yaşamın kısalığından yakınanlar, zamanlarını kötüye kullananlardır.

En uzun ömür ile en kısa ömür arasında pek bir fark olmadığını sizi çevreleyen sonsuzluğu düşündüğünüzde anlayacaksınız.

Zamanın, dolayısıyla yaşamanın şuuruna varabilmenin en iyi yolu, saatler ortasında yaşamaktır.

Her an herkesin, hepimizin vakti azalıyor şurada, her birimizin doğrudan ölüme dur durak bilmeden vakti azalıyor, bunun böyle olduğunun dur durak bilmeden farkında kalsaydık delirirdik, dev bir tımarhaneye dönüşürdü dünya.

İnsan dünyaya bir kere geliyor, tek bir ömür yaşıyordu.

Kim bilir ömrün kaçta kaçı kaldı geriye, Nefes sayılı alıp verdiğin benim de senin de.

Elli yaşındaki biri iki defa yirmi beş yaş hayatını mı yaşamıştır sanıyorsunuz? İnsan hayatı dilimlere bölünmez bir bütündür.

Ömür dediğin üç gündür, Dün geçti yarın meçhuldür, O halde ömür dediğin bir gündür, o da bugündür.

Yaşamı seviyorsanız, zamanınızı boşa harcamayın. Çünkü yaşamın özü, zamandır.

Bazı insanların ömrü vakit kazanmakla geçer... Ben zamana, kendi zamanıma çelme atmakla yaşıyordum.

Bir insan ömrü bin aydan daha azdır. Nasıl yaşayacağını düşünmek için biraz zaman ayırmalısın.

Yaşama karşı çocuklaşırken ilerler yaşım.

Kimler önüne geçebilir zamanın akışının? Cümlelerimin noktalarına kaç zamanda ulaşırım?

İçinde bulunulan müthiş zaman parçasının önemini bir önceki veya bir sonraki zamanla değiştirme yanlısı kimseler yaşamadaki uyanıklığı terketmiş, şimdiki zamanı gölgede bırakıp kendilerini uyuşturmuş kimselerdir.

Zaman bizimdir. Onu kullanır, Öyle yürürüz.