Sevgi insanlarda etken bir güçtür; kişiyi öbür insanlardan ayıran, duvarları yıkan, onu öbür insanlarla birleştiren bir güç. Sevgi, insanın ayrılık yalnızlık gibi duygularını yenmesine yardım eder. Ve kendi olarak kalmasını, bütünlüğünü yitirmemesini sağlar.

Seni benim kadar kimse sevmedi, sevmez. Yalnız kalmanın alemi yok. İçip içip abartmayalım.

Aşk, iki iken bir olmak demektir.

Ben insanları sevmiyorum - pek. Yani bu türden. Ve kural olarak benden hiç hoşlanmıyorlar. Belki ikincisi birincisini açıklıyor.

Kimse bizi sevmezse, kendimizi sevmeyi bırakırız.

İnsan gibi sevenlerin Kazandığı tek şey yalnızlıktır.

Sevilmeyen bir insan her yerde ve her şeyde yalnızdır.

Aşık olmak yalnızlıktan usanmaktır.

Sevgide insan en azından yalnızlıktan kaçıp sığınacağı bir liman bulabilir. İki kişi, dünyaya karşı bir tür ortaklık kurar ve bu iki kişilik bencilliğin sevgi olduğu yanılgısına düşülür.

Cinsel sevgi iki kişilik yalnızlıktır.

Yalnızlığımızı korumanın tek yolu, sevdiklerimizden başlayarak herkesi yaralamaktır.

"İnsanlar,“ Birisine hayatımın yardımcı olması için izin verirseniz bencil oluyorum ”diye düşünür. Aslında, cömert davranıyor. Cömertlik, hayatınızı başkalarıyla paylaşma isteğidir. İnsanların seni sevmelerine izin vermesi için bir hediye.

Kalp midir insana sev diyen, yoksa yalnızlık mıdır körükleyen? Sahi nedir sevmek? Bir muma ateş olmak mı, yoksa yanan ateşe dokunmak mı?

Ben birini sevmiyordum. O da beni sevmiyordu. Bir gün bir yerde randevulaştık. Ben gitmedim. O da gelmedi.

Gelin taniş olalım, işi kolay kılalım. Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.

Hayatlarını gerçekten paylaşamazken insanları sevmek ne kadar korkunçtu.

Hayattaki en büyük başarı, değer verdiğiniz insanların mutlu olması ve sizi sevmesidir.

Para sevginin yakıtını satın alamaz ama mükemmel bir çıradır.

İki farklı yabancı yerine beni bir kardeş gibi görmeyi öğrenmelisin.

Siz hiç kimseyi tanımazsınız, ama herkes sizi tanır.