Hep böyleydi. Bir şey en gerektiği anda olmazdı.

İnsana ölüm kadar acı da gereklidir.

Beni en çok şaşırtan şey insandır. Para kazanmak için sağlığını feda eder. Sonra sağlığına yeniden kavuşmak için parasını saçar savurur.

Kader bazen senin kaderini iyileştirmek ister ve yine bazen, iyileştirme yapmakta olan kaderden habersiz sen kaderini eline almaya çalışarak, kaderini değiştirmek isteyen kaderine engel olursun.

Suçlulara ve sanatçılara karşı garip bir zaafım var—Her ikisi de hayatı olduğu gibi kabul etmiyor. Her hazin hikâye, gerçek hayattaki olaylarla çelişki içinde olmalı.

Mutluluk hayvanlara ve bitkilere aittir. Çünkü onlarda akçe gailesi yoktur.

Para insanı kendine karşı esir yapar.

—Tamamıyla haksız değilsiniz. İnsan, mesela ibadet, yahut çalgı ile meşgul olmakla; zerzevat, çiçek, yahut çocuk yetiştirmekte de bir teselli bulabilir. Ancak bunun için de hiç olmazsa yaşayacak kadar bir para lazımdır. Çiçek meraklısısınız; fakat biraz paranız yok değil mi? Ne kadar uğraşsanız topraktan istediğiniz renkte, kokuda bir çiçek alamayacağınıza emin olun... Babasınız, çocuklarınız var, paranız yok değil mi? Evlatlarınız âhir ömrünüzde size bir feci yaprak dökümü manzarası seyrettirmekten gayri saadet vermezler.

Para çoğunlukla pahalıya mal olur.

Hayat, hep bir çelişkilerle baş etme, hep bir karar verme, seçim yapma zorunluluğunda bırakıyor insanı. Çelişkiler bazen gerçekten çok yorucu ve yıpratıcı olabiliyor. Bir karar vermek gerekiyor hayatta ve o kararı her zaman o kadar kolay veremeyebiliriz ama ciddi bir baskı da var. Çelişkili olmama talebi var reel hayatta. Bu çelişkilerden yorulduğumuz an da kendimizi biraz daha emniyette, daha az sorgulanacak, daha az yargılanacak bir alana almaya çalışıyoruz. Ama o emniyetli köşeler de şu açıdan pek emniyetli değil; orada hiçbir iletişiminiz olmadığı için, insanlardan size, sizden insanlara hiçbir akış olmadığı için de bir nevi hayattaki bağışıklık sisteminiz çökebilir. Aslında o yüzden de sadece mecburen değil belki de o gidiş gelişler. Bir şekilde ne kadar tehlikeli görürseniz görün oraya dahil olmanın size getirdiği bir takım konforlar var. Rahatlamalar var, onay alma ihtiyaçları var.

Her akıllı insan hayatın güzel bir şey olduğunu, amacının da mutlu olmak olduğunu bilir,” dedi babam üç güzel kızı seyrederken. “Ama yalnızca aptallar mutlu olur. Nasıl izah edeceğiz bunu?

Paranla şeref kazanma, şerefinle para kazan. Paran bittiğinde şerefin bitmesin.

Para, para, para...

Hayat boyunca başarının sırrı: para, para, para.

Yüreğinin götürdüğü yerde kırılırsın. Aklının götürdüğü yerde yanılırsın. Yüreğin aklına, aklın yüreğine uymaz Daralırsın....

Hayatımda paranın pulun önemli olmadığını anladım. Tek önemli olan şey, hayatta geçirdiğin vakit.

Hayatı ciddiye aldığımız zaman hata yapıyoruz. Arabesk , milli şuurumuz oluyor. Liste başı bir aşk uğruna heba ettiğimiz ömürlerimiz , Ruhlarımıza bir beden büyük geliyor..

Demek ki neymiş? Para, mevki, sağlık, güzellik ve yetenek her şey demek değilmiş.

İnsanlar önce para kazanmak için sağlıklarını, sonra da sağlıklarını kazanmak için paralarını harcar.

Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez.